No menu items!
26.3 C
Sri Lanka
28 August,2025
Home Blog Page 306

සෞඛ්‍ය ලේකම්ගේ චක‍්‍රලේඛයට පිටින් රෝහල් කාර්ය මණ්ඩල ගෙන්වයි

0

අත්‍යවශ්‍ය සේවකයන් කැඳවීම සඳහා සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් භද්‍රානි ජයතිලකගේ චක‍්‍රලේඛයක් මගින් ලබාදී ඇති නියෝගය රෝහල් ගණනාවක් පිළිපදින්නේ නැති බවත්, සියලූ සේවකයන් සේවයට කැඳවන බවත්, එමගින් රෝහල්වල සෞඛ්‍ය තත්වය අවදානමකට ලක්ව ඇති බවත් රජයේ හෙද නිලධාරීන්ගේ සංගමය සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරිය වෙත ලිපියක් යොමු කරමින් දන්වා ඇත.

අපේ‍්‍රල් 28 වැනිදා එම ලිපිය යවා ඇත. එම ලිපිය මෙසේය.

‘ඔබතුමිය විසින් රටේ පවතින වසංගත තත්වය පිළිබඳව අවධානය යොමුකර, සෞඛ්‍ය සේවකයන්ට  ඇති අවදානම අඩු කිරීම පිණිස 2020.04.12 දින අංක 02/03/2020 චක‍්‍රලේඛය මගින් අත්‍යවශ හා අවම සේවක සංඛ්‍යාවක් රාජකාරි සඳහා කැඳවන ලෙසට උපදෙස් දී ඇත.

එමෙන්ම 2020.04.25 වන දින ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශය විසින් නිකුත්කර නිවේදන අංක 73 යටතේ කොතරම් අත්‍යවශ්‍යම සේවාවක් වුවද  මුළු සේවක සංඛ්‍යාවෙන් 1/3 ක් පමණක් සේවා ස්ථානවලට සේවයට ගෙන්වන ලෙසට උපදෙස් දී ඇත.

නමුත් මේ වන විට හෙද සේවාවලට අදාලව, බොහෝ රෝහල්වල මෙම නියෝගය ක‍්‍රියාත්මක නොකරමින් තිබෙන බවට සංගමයට වාර්තා වී ඇත. එම රෝහල්වල පරිපාලනය සමග සකච්ඡා කළද, ඔවුන් එයට එකඟ නොවී බලපෑම් කරමින් සාමාන්‍ය ආකාරයට රාජකාරි සඳහා සේවයට කැඳවා ඇත.

ලෝකයම  වසංගත තත්වය නිසා බරපතළ අවදානමට ලක්වී ඇති බැවින් විවිධ සීමා කිරීම්වලට ලක් කර ඇත. එබැවින් යම් ආයතනයක සේවකයන්ගෙන් 1/3 ගෙන්වීමට රජය ගත් තීරණය කාලෝචිත වන අතර, එය සෞඛ්‍ය කාර්යමණ්ඩල අතරද ක‍්‍රියාත්මක කිරීම සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශයේ වගකීම වේ. 

එසේ අදාළ නිර්දේශ ක‍්‍රියාත්මක නොකොට ආයතන හෝ ඒකක ලෙස හෙද නිලධාරීන් ඇතුළු සෞඛ්‍ය කාර්යමණ්ඩල නිරෝධායනයට යොමු කිරීමට සිදු වුවහොත්, සෞඛ්‍ය කාර්යමණ්ඩල හා ජනතාව බරපතළ අවදානමකට මුහුණ දීමට සිදුවනු ඇත.

එවැනි තත්වයක් ඇති වුවහොත් එහි සම්පුර්ණ වගකීම සෞඛ්‍ය බලධාරීන් විසින් භාර ගත යුතුය. නාවික හමුදාවට මුහුණ දීමට සිදුවී ඇති තත්වය උදාහරණයක් ලෙස දැක්විය හැක.

මෙම අවදානම්  තත්වය පිළිබඳව සලකා බලා ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශය විසින් නිකුත්කර නිවේදනයේ සදහන් පරිදි, දුන් නිර්දේශ හෙද සේවයට හා සියලූ  සෞඛ්‍ය කාර්යමණ්ඩලවලට  අදාළ කරමින් ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට   නියෝග නිකුත් කරන ලෙසත්, එම  නිර්දේශ නියමිත ලෙස සියලූ ආයතනවල  ක‍්‍රියාත්මක වන්නේදැයි සොයා බලන ලෙසත් කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිමු.

එසේ නොවුනහොත් රෝහල් තුල නොසන්සුන්කාරී තත්වයක් වර්ධනය වී හෙද කර්යමණ්ඩලය ආරක්ෂාව වෙනුවෙන්, රෝහල් තුළ යම් යම් ක‍්‍රියාමාර්ග ඇති වීමේ ප‍්‍රවණතාවක් උද්ගතවිය හැකි

අතර, එහි වගකීම එම ගැටලූ ඇතිකරන ප‍්‍රාදේශීය සෞඛ්‍ය පරිපාලනය හා සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය විසින් භාර ගතයුතු බව අවධාරණය කරමු. මෙම ගැටලූ නිරාකරණය කිරීම සඳහා කඩිනමින් සාකච්ඡාවක් කැඳවන ලෙස කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිමු.’‍‍‍‍

අනුරංග ජයසිංහ

සෞඛ්‍යාරක්ෂිතව ඡන්දය පැවැත්වීම ගැන දෙපාර්තමේන්තුව ලොකු අවුලක

– නිලධාරීන්ට තවම අදහසක් නෑ

– වියදම අනුමාන කරන්න අමාරුයි

– කොරියාවට වඩා සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් තත්වයක්

– කොරියාවේ ඡන්ද ගණනය ඉලෙක්ට්‍රොනික්, ලංකාවේ අතින්

පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය ජුනි 20 වැනිදා පැවැත්වීමට නියමිත වුණත්, සෞඛ්‍යාරක්ෂිත ක‍්‍රමවේද පාවිච්චි කරමින් මැතිවරණය පවත්වන ආකාරය හා සෞඛ්‍යාරක්ෂිතව මැතිවරණය පවත්වන්නේ කෙසේද යන කාරණා පිළිබඳව මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවේ සහ මැතිවරණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් බරපතළ ගැටලූවකට මුහුණදී ඇතැයි එම ආයතනවල නිලධාරීහු පවසති.

ජුනි 20 වන විට කොවිඞ්-19 වසංගතය සම්පූර්ණයෙන් පහව යනු ඇතැයි විශ්වාස කළ නොහැකි පසුබිමක, සෞඛ්‍යාරක්ෂිතව මැතිවරණය පැවැත්වීම සඳහා කොපමණ වියදමක් වැය වනු ඇතිදැයි අප කළ විමසීමකදී එම නිලධාරී කිහිපදෙනෙක් ඒ බව පැවසූහ.

එම කරුණු පිළිබඳව මැතිවරණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් සාකච්ඡා කිරීමට පටන්ගෙන ඇතත්, කිසිදු කාරණයක් ගැන තවම නිශ්චිත තක්සේරුවකට පැමිණීමට නොහැකි වී ඇතැයිද එම නිලධාරීහු කීහ. මෙම තත්වය යටතේ මැතිවරණයක් පවත්වා ඇත්තේ දකුණු කොරියාව පමණක් බවත්, දකුණු කොරියාවේ තත්වයට කිසිසේත්ම ශ‍්‍රී ලංකාව සමාන නොවන බවත් එම නිලධාරීහු කියති.

මැතිවරණයට වැය වෙන වියදම ගැන කිසිදු තක්සේරුවක් නැති බවත්, සාමාන්‍ය තත්වයකදී වැය වෙන වියදම මෙන් කිහිපගුණයක් වැය වනු ඇති බවත් ඔවුහු කීහ. මුහුණු ආවරණ, විෂබීජනාශක, ආරක්ෂිත උපකරණ ආදි අමතර වියදම් රැසක් දැරීමට සිදුවනු ඇති නිසා වියදම අතිවිශාල ලෙස වැඩි වනු ඇතැයි ඔවුන්ගේ මතයය. කෙසේ වෙතත් මුහුණු ආවරණ හා විෂබීජනාශකවලින් එකිනෙකා අතර රෝගය බෝ වීම සම්පූර්ණයෙන් නැවැත්විය නොහැකි වීමද සැලකිල්ලට ගෙන ඇති තවත් කාරණයකි.

ශ‍්‍රී ලංකාවේ ඡන්දදායකයන් ඡන්දය පාවිච්චි කිරීමේදී වසංගතය බෝ නොවෙන ආකාරයට ආරක්ෂිතව කටයුතු කරනු ඇතිද යන කාරණය පිළිබඳවත් එම ආයතන සැලකිල්ලට ගෙන ඇත.

මැතිවරණ රාජකාරී සඳහා නිලධාරීන් පැමිණෙනු ඇතිද යන්න සැලකිල්ලට ගෙන ඇති තවත් කාරණයකි.

ඊට අමතරව දකුණු කොරියාවේ ඡන්ද ගණන් කිරීම ඉලෙක්ට්‍රොනිකව කළ නමුත්, ශ‍්‍රී ලංකාවේ ඡන්ද ගණන් කිරීම අතින් සිදු කිරීමට සිදුවන බවත් එකම ඡන්ද පත‍්‍රිකාව කිහිපදෙනෙකුට ස්පර්ශ කිරීමට සිදුවෙන බවත් සාකච්ඡාවට ලක් කර ඇත. ඡන්ද ගණන් කිරීමේදී නිලධාරීන් එක ළඟ රැඳවීමට නොහැකි වීමත්, දූරස්ථභාවය පවත්වාගැනීමට සිදුවීමත් නිසා කෙතරම් ඉඩකඩක් වැය වේදැයි අනුමාන කිරීමද ගැටලූවක් වී ඇත.

සෞඛ්‍යාරක්ෂිතව ඡන්දය පැවැත්වීම ගැන දෙපාර්තමේන්තුව ලොකු අවුලක

– නිලධාරීන්ට තවම අදහසක් නෑ

– වියදම අනුමාන කරන්න අමාරුයි

– කොරියාවට වඩා සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් තත්වයක්

– කොරියාවේ ඡන්ද ගණනය ඉලෙක්ට්‍රොනික්, ලංකාවේ අතින්

පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය ජුනි 20 වැනිදා පැවැත්වීමට නියමිත වුණත්, සෞඛ්‍යාරක්ෂිත ක‍්‍රමවේද පාවිච්චි කරමින් මැතිවරණය පවත්වන ආකාරය හා සෞඛ්‍යාරක්ෂිතව මැතිවරණය පවත්වන්නේ කෙසේද යන කාරණා පිළිබඳව මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවේ සහ මැතිවරණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් බරපතළ ගැටලූවකට මුහුණදී ඇතැයි එම ආයතනවල නිලධාරීහු පවසති.

ජුනි 20 වන විට කොවිඞ්-19 වසංගතය සම්පූර්ණයෙන් පහව යනු ඇතැයි විශ්වාස කළ නොහැකි පසුබිමක, සෞඛ්‍යාරක්ෂිතව මැතිවරණය පැවැත්වීම සඳහා කොපමණ වියදමක් වැය වනු ඇතිදැයි අප කළ විමසීමකදී එම නිලධාරී කිහිපදෙනෙක් ඒ බව පැවසූහ.

එම කරුණු පිළිබඳව මැතිවරණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් සාකච්ඡා කිරීමට පටන්ගෙන ඇතත්, කිසිදු කාරණයක් ගැන තවම නිශ්චිත තක්සේරුවකට පැමිණීමට නොහැකි වී ඇතැයිද එම නිලධාරීහු කීහ. මෙම තත්වය යටතේ මැතිවරණයක් පවත්වා ඇත්තේ දකුණු කොරියාව පමණක් බවත්, දකුණු කොරියාවේ තත්වයට කිසිසේත්ම ශ‍්‍රී ලංකාව සමාන නොවන බවත් එම නිලධාරීහු කියති.

මැතිවරණයට වැය වෙන වියදම ගැන කිසිදු තක්සේරුවක් නැති බවත්, සාමාන්‍ය තත්වයකදී වැය වෙන වියදම මෙන් කිහිපගුණයක් වැය වනු ඇති බවත් ඔවුහු කීහ. මුහුණු ආවරණ, විෂබීජනාශක, ආරක්ෂිත උපකරණ ආදි අමතර වියදම් රැසක් දැරීමට සිදුවනු ඇති නිසා වියදම අතිවිශාල ලෙස වැඩි වනු ඇතැයි ඔවුන්ගේ මතයය. කෙසේ වෙතත් මුහුණු ආවරණ හා විෂබීජනාශකවලින් එකිනෙකා අතර රෝගය බෝ වීම සම්පූර්ණයෙන් නැවැත්විය නොහැකි වීමද සැලකිල්ලට ගෙන ඇති තවත් කාරණයකි.

ශ‍්‍රී ලංකාවේ ඡන්දදායකයන් ඡන්දය පාවිච්චි කිරීමේදී වසංගතය බෝ නොවෙන ආකාරයට ආරක්ෂිතව කටයුතු කරනු ඇතිද යන කාරණය පිළිබඳවත් එම ආයතන සැලකිල්ලට ගෙන ඇත.

මැතිවරණ රාජකාරී සඳහා නිලධාරීන් පැමිණෙනු ඇතිද යන්න සැලකිල්ලට ගෙන ඇති තවත් කාරණයකි.

ඊට අමතරව දකුණු කොරියාවේ ඡන්ද ගණන් කිරීම ඉලෙක්ට්‍රොනිකව කළ නමුත්, ශ‍්‍රී ලංකාවේ ඡන්ද ගණන් කිරීම අතින් සිදු කිරීමට සිදුවන බවත් එකම ඡන්ද පත‍්‍රිකාව කිහිපදෙනෙකුට ස්පර්ශ කිරීමට සිදුවෙන බවත් සාකච්ඡාවට ලක් කර ඇත. ඡන්ද ගණන් කිරීමේදී නිලධාරීන් එක ළඟ රැඳවීමට නොහැකි වීමත්, දූරස්ථභාවය පවත්වාගැනීමට සිදුවීමත් නිසා කෙතරම් ඉඩකඩක් වැය වේදැයි අනුමාන කිරීමද ගැටලූවක් වී ඇත.

අපෙන් කොළඹට කොවිඞ්-19 පැතිරෙන්න පුළුවන්.. අපි සේවයෙන් අයින් වෙනවා – කොළඹ සෞඛ්‍ය නිලධාරීහු කියති

තමන්ව පීසීආර් පරීක්ෂණයට ලක් කරන ලෙස ඉහළ නිලධාරීන්ගෙන් කරන ලද ඉල්ලීමක් ඉටු නොකළ බවත් තමන්ට කොවිඞ්-19 රෝගය ඇතිදැයි සැකයක් ඇති බවත්, එම නිසා තමන් සේවයෙන් ඉවත්ව දින 14ක ස්වයං නිරෝධායනයට යොමුවෙන බවත් කොළඹ සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරීවරයෙකු සහ මහජන සෞඛ්‍ය පරීක්ෂකවරුන් පිරිසක් ලිඛිතව දැනුම් දී ඇත.

කොළඹ නගර සීමාව තුළ 2ඒ නමින් හඳුන්වන කලාපයෙහි සේවය කරන සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරී ඩබ්ලිව්.කේ. චන්ද්‍රපාල සහ එම නගර සීමාවේ මහජන සෞඛ්‍ය නිලධාරීවරුන් 12 දෙනෙකු ඒ බව ලිපියකින් දැනුම් දී ඇත.

අපේ‍්‍රල් 29 වැනිදා කොළඹ මහනගර සභාවේ ප‍්‍රධාන සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරීවරයා වෙත එම ලිපිය යොමුකර ඇත. එම සම්පූර්ණ ලිපිය මෙසේය.

‘දැඩි අවදානමක් සහිතව සේවය කරන අප කාර්ය මණ්ඩලය පීසීආර් පරීක්ෂණයට ඉල්ලූම් කළද මුඛ ආවරණයක් සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩලයට ප‍්‍රමාණවත් බව වෛද්‍ය සමිත මහතා (අධ්‍යක්ෂ වසංගතවේදී අංශය)පැවසූ අතර, රෝග ලක්ෂණ පහළ වූ පසුව පරීක්ෂණ කළ හැකි බව වෛද්‍ය විජයමුණි මහතා (ප‍්‍රධාන සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරී) පැවසීය.

අප හට රෝගය ආසාදනය වීමේ සැකය මත දැඩි මානසික ආතතියට අප ලක්ව ඇත.

එයට හේතුව වන්නේ කොළඹ 12 බණ්ඩාරණායක මාවත ප‍්‍රදේශයෙන් අපේ‍්‍රල් මස 15 සිට අපේ‍්‍රලේ මස 26 වන දින දක්වා කෙටි කාලය තුළ කොවිඞ්-19 පොසිටිව් රෝගීන් 97ක් සහ ආශ‍්‍රිතයන් 1300ක පමණ පිරිසක් නිරෝධායන කඳවුරු සඳහා යොමු කළ මහජන සෞඛ්‍ය පරීක්ෂකවරුන් සහ සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරී කොවිඞ්-19 රෝගය ආසාදනය වුවහොත්, කොළඹ නගරයේ දිසා අංක 2ඒ සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරී කොට්ඨාශයට අයත් රජයේ ප‍්‍රධාන මර්මස්ථාන බොහොමයකි පිහිටා ඇති කොළඹ 01, 11, 12, 12 සහ කොළඹ 14 ප‍්‍රදේශය සේවා ලාභීන් වන 137,000ක ආසන්න රජයේ සේවකයන් ඇතුළු මහ ජනතාව තුළ වසංගත ත්වයකට මෙම රෝගය පැතිර යෑමට ඉඩ ඇත.

එම නිසා මහජනතාවගේ සුරක්ෂිතභාවය තහවුරු කිරීම සඳහා කටයුතු කරන අප, රෝගී වීමේ දැඩි අවදානමක් ඇති නිසා අප කාර්ය මණඩලය අද දින සිට දින 14ක ස්වයං නිරෝධායනයට යොමු වීමට තීරණය කළෙමු.’

සබැඳි පුවත්

https://news.gettopten.com/%e0%b6%b1%e0%b7%92%e0%b6%bb%e0%b7%9d%e0%b6%b0%e0%b7%8f%e0%b6%ba%e0%b6%b1%e0%b6%ba%e0%b7%9a-%e0%b7%83%e0%b7%92%e0%b6%a7%e0%b7%92-%e0%b6%b1%e0%b7%92%e0%b6%bd%e0%b6%b0%e0%b7%8f%e0%b6%bb%e0%b7%93%e0%b6%b1/

කර්මාන්තශාලා විවෘත කළොත් සේවකයන්ට ගැටලූ රැසක්

ඇඳිරි නීතිය ලිහිල් කොට කර්මාන්තශාලා යළි විවෘත කිරීමේදී සේවකයන්ගේ සෞඛ්‍යාරක්ෂාව සැපයීමට ප‍්‍රමාණවත් පහසුකම් නොවීම, නවාතැන් පහසුකම් නොමැතිවීම හා සේවක අයිතිවාසිකම් කප්පාදු කිරීමට කර්මාන්තශාලා හිමියන්ට ඉඩ සැලසීම ආදි ගැටලූ රැසක් ඇති බව වෘත්තීය සමිති කිහිපයක් ජනාධිපතිවරයා වෙත ලිපියක් මගින් දැනුම් දී ඇත.

මෙම ගැටලූ පිළිබඳව සාකච්ඡා කිරීමට තම වෘත්තිය සමිති වෙත දිනයක් ලබාදෙන ලෙස එමගින් ඉල්ලීමක් කර ඇත.

‘ඇඳිරි නීතිය ලිහිල් කිරීම හා කර්මාන්ත ශාලා යළි විවෘත කිරීම සමග වන රැකියා තත්ත්වය පිළිබඳව’ යන මාතෘකාවෙන් එම ලිපිය ලියා ඇත.

නිදහස් වෙළද කලාප සහ පොදු සේවා සේවක සංගමය, ලංකා වෙළඳ කාර්මික සහ පොදු කම්කරු සංගමය, එක්සත් කම්කරු සම්මේලනය, එන්.යූ.එම්.එස් යන වෘත්තිය සමිති එම ලිපිය යොමුකර ඇත.

එම සම්පූර්ණ ලිපිය මෙසේය.

‘කෝවිඞ්-19 වසංගත තත්ත්වය හමුවේ කර්මාන්ත ශාලා යළි විවෘත කිරීම සමග පෞද්ගලික අංශයේ, විශේෂයෙන්ම අපනයන නිෂ්පාදන ක්ෂෙත‍්‍රයෙහි සේවක සේවිකාවන්ගේ ඉතා සංවේදී තත්ත්වයන් පිලිබඳව ඔබව මෙයින් නැවත අමතන්නට සිදුව ඇත. පසුගිය මාසයක පමණ කාලයේ සංශෝධිත ඇඳිරි නීති කාල යටතේ එක්තරා ආකාරයක වෙනසකට බඳුන් කෙරුණු රටම වසා තැබීමක අපි සිටියෙමු.

බොහෝ දිස්ති‍්‍රක්කවල අපේ‍්‍රල් 20 වන සඳුදා පාන්දර 05 සිට රාත‍්‍රී 08 දක්වාත් තවත් දිස්ති‍්‍රක්කවල අපේ‍්‍රල් 22 වන බදාදා උදේ ඒ වෙලාවන්හිත් ඇඳිරි නීතිය ලිහිල් කරනු ලබන බව ඔබගේ මාධ්‍ය ඒකකය විසින් අපේ‍්‍රල් 18 වන සෙනසුරාදා නිවේදනය කළේ ය. එසේ වූවත් පොලිස් බල ප‍්‍රදේශ 24 ක් සම්පූර්ණයෙන් වසා තැබෙනු ඇත. ඉන් 18 ක් බස්නාහිර පළාතේ වන අතර, 11 ක් කොළඹ දිස්ති‍්‍රක්කයෙහි ය. පුත්තලම දිස්ති‍්‍රක්කයේ 03 කි. මහනුවර, කෑගල්ල සහ අම්පාර දිස්ති‍්‍රක්කය්හි එක බැගිනි. ඒ අනුව නිදහස් වෙළඳ කලාප හා කාර්මික උද්‍යාන පිහිටි සියලූ ප‍්‍රදේශ නිදහස්වන අතර, ඒවායේ ‘‘දහවල’’ එක් වැඩ මුරයක් සඳහා හෝ කර්මාන්ත ශාලා විවෘත කිරීමේ අවකාශය ඇත.

කෝවිඞ්-19 පැතිරීම හා රැකියා

ඇඳිරි නීතිය සමග ගත කළ දිගු මාසයකට පසු නැවත සමාජීය හා ආර්ථික කටයුතු සඳහා ඉඩ ලබා දෙමින් එය ලිහිල් කිරීම සම්බන්ධයෙන් අපගේ එක`ගතාව මෙයින් පළ කරන අතරම, කෝවිඞ්-19 පාලනය කිරීම සඳහා ප‍්‍රාදේශීය හා පළාත් මට්ටමින් ඉතා දියුණු අධීක්ෂණ හා නියාමන ව්‍යුහයක් ස්ථාපතිකර නොමැතිවීමේ ගැටළු සම්බන්ධයෙන් අපගේ කණස්සල්ල මෙහි සටහන් කරමු.

එන්නතක් නොමැතිව කෝවිඞ්-19 තුරන් කළ නොහැකි බව පිළිගත් සත්‍යයකි. ඒ සඳහා දිගු කාලයක් ගත විය හැක. එබැවින් ප‍්‍රජාව අතර වයිරසය පැතිරීම පාලනය කර තබා ගැනීමට දැඩි සමාජ විනයක් සමග කාර්යක්ෂම පාලන යාන්ත‍්‍රණයක අවශ්‍යතාව ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය අවධාරණය කරන්නේය. ඇඳිරි නීතිය ලිහිල් කළ පසු සමාජීය (පුද්ගල) දුරස්ථතාව දැඩි සේ පවත්වා ගැනීමට තරම් අපගේ සමාජයේ විනයක් නොමැති බව අපිද පිළිගනිමු. මැයි මාසයේ අග වනවිට මැතිවරණයක් පැවැත්වීමේ ළකුණුද සමග, වයිරසය පාලනය කර ගැනීමට අවශ්‍ය පියවර බොහෝමයක් අමතක වනු ඇති බවට සැකයක් නැත.

එවැනි විට, දෙවන වටයක පැතිරීමක් ඇති වන්නේය. වසා තැබීම් ලිහිල් කිරීමේදී ඉතා මැනවින් නියාමනය කළ සිංගප්පූරුව, හොං කොං, තායිවානය, චීනය, දකුණු කොරියාව සහ ජපානය වැනි රටවලද එය සිදු විය. දෙවන වටය සාමාන්‍යයෙන් වඩා බරපතලය. සියලූ කර්මාන්ත ශාලා විවෘත කිරීමට බලාපොරොත්තුවන විට, නියමාකාර පාලන යාන්ත‍්‍රණයක් තහවුරු නොකළහොත් අප එවැනි මහා ව්‍යාප්තියකට හසු විය හැකිය.

කර්මාන්ත ශාලා විවෘත කිරීම යනු ගම් බලා ගිය දහස් ගණන් සේවක සේවිකාවන් නැවත පැමිණීමය. ඔවුන් නවාතැන් බලාපොරොත්තු වන්නේ කර්මාන්ත ශාලා අසන්නයෙහිය. ඔවුන් තද බදයෙන් යුතු පොදු පහසුකම් හවුලේ භාවිත කරන නවාතැන් පලවල ඉන්නා බව කවුරුත් දන්නා කාරණාවකි. පළමු ප‍්‍රශ්නය වන්නේ නවාතැන් හිමියන් දැන් ඒවා කුලියට දීමට කැමැත්තක් දක්වයිද යන්නය. එවගේම, විශේෂයෙන් සේවිකාවන් යෑම් ඊම් කරනුයේ කණ්ඩායම් ගැසී ය. ඔවුන්ට සමාජීය දුරස්ථතාව කෙතරම් මතක තියේද යන්නත් ප‍්‍රශ්නයකි. දෙවැන්න, කලමනාකරණය විසින් නිෂ්පාදන කි‍්‍රයාවලියේදී සහ කෑම කාමරත් විවේකාගාරත් සමාජීය දුරස්ථතාවය වෙනුවෙන් අලූතින් සකස් කරනු ඇතිද යන්නය. එවගේම වායු සමීකරණයද අහිතකර බැව් දැන් සඳහන් වන්නේය.

එවැනි කාරණා ආයෝජන මණ්ඩලයේ මාර්ගෝපදේශයන්හි අඩංගු නොවන බව අපේ නිරීක්ෂණය වේ. එවගේම, ආයෝජන මණ්ඩලයේ අනුමැතියට යටත් රට පුරා ඇති කර්මාන්ත ශාලා පමණක් නොව, නිදහස් වෙළඳ කලාප හා කාර්මික උද්‍යාන පවා නියාමනය කිරීමේ හැකියාවක් ආයෝජන මණ්ඩලයට ඇතැයි අපි විශ්වාස නොකරමු.

කර්මාන්ත ශාලා විවෘත කිරීම හා රැකියා

රටේ ආර්ථිකය රඳවා ගැනීමට දරණ උත්සාහයන් සඳහා කර්මාන්ත ශාලා විවෘත කළ යුතු බව අපිද පිළිගනිමු. එහෙත් කර්මාන්ත ශාලා විවෘත කළ යුත්තේ සේවක සේවිකාවන් අතුරු සාධකයක් ලෙස සළකමින් හාම්පුතුනට ඔවුන්ගේ ලාභ රේට්ටු සහතික කර ගැනීමේ අවශ්‍යතා මත නොවන්නේය. මෙය අප අවධාරණය කරනුයේ කාරණා දෙකක් හේතුවෙනි.

ආණ්ඩුවේ නිවේදනය මගින් විවෘත කිරීමේදී ‘‘සේවා වාර්තා කළ යුත්තේ කවුරුන්ද හා කොපමණක්ද යන්න’’ තීන්දු කිරීමේ අයිතිය ‘‘ආයතන ප‍්‍රධානියාට’’ ලබාදී තිබීමය.

ඔබ සමග හා අනෙක් බලධාරීන් සමග හාම්පුතුන්ගේ ඉල්ලීම් සාකච්ඡා කිරීමේදී පහත සඳහන් කාරණා පදනම් වූ හෙයිනි.

ප‍්‍රමාණවත් ඇණවුම් නොමැතිවීමෙන් සේවකයින් අස් කරන්නට සිදුවීම

ඉතිරි සුළු ඇණවුම් කිහිපය සම්පූර්ණ කිරීමට දැනට ඉන්නා සියලූ සේවකයන් අවශ්‍ය නොවීම

ආණ්ඩුව සහන නොදෙන්නේ නම්, අපේ‍්‍රල් මාසයෙන් පසු වැටුප් ගෙවීමට ඇති නොහැකියාව

අවශ්‍ය වන්දි සමග සේවයෙන් ඉවත් කිරීම සඳහා කම්කරු නීති ලිහිල් කිරීම හෝ සංශෝධනය කිරීම

මේවා ඇ`ගළුම් ක්ෂේත‍්‍රයේ සුළු හා මධ්‍යම පරිමාණ කර්මාන්ත වලට විශේෂයෙන් අදාල යැයි කියනු ලැබේ. සාමාන්‍යයෙන් විසඳුම් සෙවීමේදී මතු නොකරන කාරණා ගණනාවක් මේවා විසින් ඉස්මතු කරනු ලැබේ. එබැවින්, මේ රටට අවශ්‍ය ‘‘ඩොලර් ආදායම්’’ ඉපැයීමේදී ප‍්‍රධානම දායකයින් වන සේවකයින්ගේ පැත්තෙන් පහත සඳහන් ගැටළු අපි ඉස්මතු කරන්නෙමු.

කෝවිඞ්-19 හේතුවෙන් ගෝලීය ඇ`ගළුම් වෙළඳපල ඇහිරී ඇති බැවින් තමන් ඉතා අසීරු තත්ත්වයකට පත්ව ඇතැයි හාම්පුත්තු කියන්නාහ. එබැවින් ඉදිරි මාස වල කර්මාන්ත ශාලා පවත්වා ගැනීමට පෙර සිටි සේවක සංඛ්‍යාව දැන් අවශ්‍ය නොවන්නේ යැයිද ඔවුහු කියති. පසුගිය කාලයේ යන්ත‍්‍ර කි‍්‍රයාකරුවන් 74,000 ක අඩුවක් ඇතැයි කීවේද මේ හාම්පුතුන්ම බැව් අමතක නොකළ යුතුය. එහි තේරුම වූයේ ඔවුන් මෙතෙක් කි‍්‍රයාත්මකව සිට ඇත්තේ අවශ්‍ය සේවක සංඛ්‍යාව නොමැතිවය. එබැවින් ඉවත් කිරීමට අමතර සේවක පිරිස් සිටිය නොහැක.

අපේ‍්‍රල් මාසයෙන් පසු ඉදිරි මාස 03 ක කාලයකට වැටුප් ගෙවීමට ඔවුන්ට හැකියාවක් නැතැයි කීමේ එකම අරුත නම්, බදු ගෙවන ජනතාවගේ මුුදලින් මෙතුවක් කල් හැම ආණ්ඩුවක්ම ඔවුන්ට දෙනු ලැබූ අපමණ මූල්‍ය හා අනෙක් සහන සමගත් ඔවුන්ගේ ව්‍යාපාර බංකොලොත් ව්‍යාපාර ලෙස පැවති බවය. පසුගිය අවුරුදු 40 ක පමණ කාලයේ අපනයන නිෂ්පාදන ක්ෂේත‍්‍රයෙහි, විශේෂයෙන් ඇගළුම් ක්ෂේත‍්‍රයෙහි හාම්පුතුන් විශාල ලාභ උපයා ඇත්තේ ඔවුන්ගේ දක්ෂතා මතම නොවේ. ඔවුන් විශාල ලාභ උපයා ඇත්තේ රටක් වශයෙන් අපට ලැබුණු යුරෝපා හා ඇමෙරිකානු ජී.එස්.පී සහන මත සහ හැම ආණ්ඩුවක් විසින්ම නොකඩවා දෙනු ලැබූ බදු සහන, බදු විරාම, බදු ඉවත් කිරීම් වැනි විශේෂ පහසුකම් රැසක් සමගින්ය.

අපගේ වැනි සියයට 80 ක වක‍්‍ර බදු ආදායමක් ලබන රටක බදු සහන වාසි ලබන හාම්පුතුන්ට ඔවුන්ගේ ලාභය වෙනුවෙන් ශ‍්‍රමය වැය කරන සේවකයින් නඩත්තු කිරීමේ සමාජ වගකීමක් තිබිය යුතුය.

පෞද්ගලික අංශයේ ලක්ෂ 23 ට වැඩි සේවක සංඛ්‍යාවක් වෙනුවෙන් මෙරට කි‍්‍රයාත්මක කම්කරු නීති පද්ධතිය, ආයෝජන මණ්ඩලයේ නියාමනයට යටත් අපනයන නිෂ්පාදන ක්ෂේත‍්‍රයේ ලක්ෂ 05 ක පමණ සේවකයින් අතුරින් ඇතැම් පිරිස් පහසුවෙන් අස් කිරීම සඳහා සංශෝධනය කරන්නට ඉල්ලීම අතිශය අසාධාරණ ඉල්ලීමකි. අපනයන නිෂ්පාදන අංශයේ රැකියා පිළිබඳව උනන්දුවන හාම්පුතුන් වෙනුවෙන් සමස්ථ පෞද්ගලික අංශයට බලපාන්නාවූ නීති සංශෝධනය කිරීමට ඉල්ලීමේ කිසිදු වැදගත් තර්කයක් නැත.

සේවයෙන් අස් කිරීම සම්බන්ධව ‘‘සේවක රැකියා අවසන් කිරීමේ (සංශෝධිත) පනතෙහි’’ ඉතා පැහැදිලිව සඳහන් කර ඇති ප‍්‍රතිපාදන ඔබගේ මාධ්‍ය අංශයේ නිවේදනයකින් වෙනස් කළ නොහැක. හාම්පුතුන්ට හිතුමතේ සේවකයින් අස් කිරීමට අවසරදීම මෙරට කි‍්‍රයාත්මක නීතිමය විවෘතව උල්ලංඝණය කිරීමකි. එවගේම හිතුමතේ සේවයෙන් අස් කිරීමට හාම්පුතුන්ට බලය දීම, සේවකයින් අස් කිරීමේ පිළිගත් ‘‘සම්මතය’’ උල්ලංඝණය කිරීමකි. පිළිගත් සම්මතය වන්නේ ‘‘පළමුව රැකියාවට පැමිණි සේවකයා අවසානයට ඉවත් කිරීමය’’. එය ජ්‍යෙෂ්ඨත්වයට හා පළපුරුද්දට විශේෂ හිමිකමක් ලබා දීමකි.

බොහෝවිට සඳහන් කෙරෙන ආකාරයට, සුළු හා මධ්‍යම පරිමාන කර්මාන්ත කි‍්‍රයාත්මකව පවත්වා ගැනීමේදී ඔවුන් සතු ප‍්‍රශ්න සඳහා විසඳුම් ලබා දීමේ වැඩි අවධානයක් තිබිය යුතුය. ඒ සඳහා ආණ්ඩුවේ තීරණ සහ රජයේ සහාය වෙනුවෙන් සුළු හා මධ්‍යම පරිමාන කර්මාන්ත වර්ගීකරණය කිරීමේ නිර්ණායක කම්කරු දෙපාර්තමේන්තුව සහ ආයෝජන මණ්ඩලය විසින් සකස් කළ යුතුව ඇත.

එබැවින් ඉහතින් සඳහන් ගැටළු සඳහා විසඳුම් සෙවීම වෙනුවෙන් පාදක කර ගැනීමට හාම්පුතුන් විසින් පහත සඳහන් ප‍්‍රශ්න සඳහා පිළිතුරු සැපයිය යුතු යැයි අපි අවධාරණයෙන් කියමු.

කර්මාන්ත ශාලා විවෘත කිරීම සඳහා අවසර ඉල්ලීමට ඔවුන්ට ‘‘ඇණවුම්’’ ලැබුණේ කොහෙන්ද?

දැනට අවසන් කෙරුණු ඇණවුම් වලින් ගැණුම්කරුවන් මිල අඩු කිරීමක් ඉල්ලන්නේ යැයිද, ඉදිරි ඇණවුම් අවලංගු කරන්නේ යැයිද නිෂ්ාදකයෝ කියති. එවැනි කාරණා පිළිබඳව ඔවුන්ට පැහැදිලි විස්තර ඉදිරිපත් කළ හැකිද?

අලූතින් ඇණවුම් නොමැතිව ඔවුන්ට අපේ‍්‍රල් මාසයෙන් පසු සේවක වැටුප් ගෙවීමට නොහැකි යැයි ඔවුහු කියති. ඔවුන්ට ලැබුණු බදු සහන කවරේදැයිද 2015 සිට 2019 දක්වා එළෙසින් ලැබුණු සහන සතු මුළු විගණන වටිනාකම රුපියල් වලින් ලබා දිය හැකිද?

සේවක වැටුප් තෙමසකට ගෙවීමට නම් ආණ්ඩුව විසින් ඔවුන්ගේ ආර්ථික අපහසුතා වලින් ඔවුන්ව ගොඩ දැමිය යුතු යැයි බොහෝ හාම්පුතුන් සහ හාම්පුතුන්ගේ සම්මේලනය ඉල්ලා සිටින්නාහ. එළෙසින් ගොඩ දැමීම යනු මහජන මුදල් ඔවුන් වෙනුවෙන් වැය කළ යුතු යැයි කීමකි. ඒ සඳහා තෙමසකින් පසු පොලියක් සමග තෙමසකින්් ගෙවා අවසන් කළ යුතු ණය මුදලක් ලබා ගැනීමට ඔවුන් සූදානම්ද?

දැනට අත ඇති ඇණවුම් සම්පූර්ණ කිරීමට ඔවුන්ට අවශ්‍ය වන්නේ සේවකයින්ගෙන් සියයට 50 ක් බව බොහෝ හාම්පුතුන් කියන්නකි. එම ඇණවුම් පිළිබඳ විස්තර ලබා දීමට ඔවුන් සූදානම්ද?

මේවා තව දුරටත් මේ මොහොතේ අපගේ ජාතික වැඩසටහන් මගින් පූර්ණ විසඳුම් ලබා ගත හැකි අර්බූද නොවේ. ඒවාට විසඳුම් සෙවීමට ගැණුම්කරුවන්, සැපයුම්කරුවන් සහ පාරිභෝගික නියෝජිතයින් ඇතුලූ සියලූ ජාත්‍යන්තර පාර්ශවකරුවන්ගේ බහු සහභාගි වටමේසයක් අවශ්‍ය වන්නේය. එවැන්නක් ජාත්‍යන්තර කම්කරු සංවිධානය හා ගෝලීය වෘත්තීය සමිති විසින් හවුලේ කැඳවා සම්බන්ධීකරණය කළ යුත්තකි. ගෝලීය වෙළඳපල නැවත ගොඩ ගැනීමේ විසඳුම් ජාත්‍යන්තර පාර්ශවකරුවන් විසින් සකසා ගන්නා තෙක් අපගේ වැඩසටහන් මගින් කළ හැක්කේ කෙටි කාලීන තාවකාලික විසඳුම් මත යැපීම පමණි.

ඒ සියල්ල සමග නිසි ඇගයුමකින් තොරව කර්මාන්ත ශාලා විවෘත කිරීමෙන් මතුවිය හැකි ගැටළු අපි පහතින් ගොනු කරන්නෙමු.

කර්මාන්ත ශාලා යළි විවෘත කිරීමේ නිර්ණායක කවරේද?

විවෘත නෙකෙරෙන කර්මාන්ත ශාලාවල සේවකයින්ගේ තත්ත්වය කුමක්ද?

විවෘත කෙරුණද නැවත සේවයට නොගන්නා සේවකයින්ගේ තත්ත්වය කුමක්ද?

සේවකයින්ගේ අනාගතය සුරක්ෂිත කිරීමට ආණ්ඩුව ප‍්‍රතිපත්තිමය තීන්දුවක් ගන්නේ නම්, නැවත සේවයට කැඳවන තෙක් සේවකයින් වෙනුවෙන් ආණ්ඩුව හාම්පුතුන්ට ලබා දෙන සහාය කවරේද හා ඒ කවර කොන්දේසි යටතේද?

කර්මාන්ත ශාලා විවෘත කිරීම සඳහා ප‍්‍රමුඛතා තිබේද සහ ඒ කවර නිර්ණායක මත කවර කොන්දේසි සමගින්ද?

පෞද්ගලික අංශයේ, විශේෂයෙන් අපනයන ක්ෂේත‍්‍රයේ සේවකයින් නියෝජනය කරන පිළිගත් වෘත්තීය සමිති හැටියට අපගේ අත්දැකීම් සමග සහ මෙවැනිම ගැටළු සාකච්ඡා කෙරෙන වෙනත් රටවල යෝජනාද එකතුව, මේ වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් කළ හැකි විසඳුම් අප සතුවද ඇත. කාලයද සීමා වන මේ දුෂ්කර මොහොතේ දීර්ග ලියකියවිලි ඉදිරිපත් කිරීමෙන් ඔබට අපහසුවක් සිදුවිය හැකි බැවින් මේ පිළිබඳව ඔබ හමුවී සාකච්ඡා කිරීම වඩා ප‍්‍රායෝගික යැයි අපි කල්පනා කළෙමු.

එබැවින් ජාතික අර්බූදයක් ලෙස මේ සඳහා ඇති හදිසි අවශ්‍යතාවයද ආර්ථිකය සහ මේ ක්ෂේත‍්‍රයෙහි නඩත්තුවන ස්වකයින් හා සෘජුව හා වක‍්‍රව ඉන් නඩත්තුවන මිලියන කිහිපයක්වන ඔවුන්ගේ පවුල්ද සළකා, අපට ඔබව හමුවීම සඳහා වහා කාලයක් ලබා දෙන මෙන් කාරුණිකව මෙයින් ඉල්ලමු.’

අනුරංග ජයසිංහ

ජනාධිපති ව්‍යවස්ථාව කඩනු ඇත

මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා, 2018 ඔක්තෝබරයේදී ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව කඩා, අගමැති සිටියදී අලූත් අගමැතිවරයකු පත්කෙළේය. නොවැම්බර මුලදී පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා නැවතත් ව්‍යවස්ථාව කඩකළේය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය, ඒකමතිකව, සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව කඩකර ඇති බව තීන්දු කෙළේය.

සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා මේ අපකීර්තිමත් තත්ත්වයට පත්වුණේ තමාගේ ධුර කාලයේ අවසාන භාගයේය. අද ඔහුට සිදුවී ඇත්තේ කුමක්දැයි අලූතෙන් කිවයුතු නැත.

ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයා, තම ධුර කාලය ආරම්භයේදීම සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාගේ ඉරණම අත්කර ගැනීමට සුදානම් වෙමින් සිටියි. ඒ ඔහුට උපදෙස් දෙන නීති විශාරදයන්, ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා චක‍්‍රවර්ති භික්‍ෂූන්, අපරිණත දේශපාලනඥයන් නිසාය. ඔවුන් කියන්නේ ව්‍යවස්ථාවට පිටින් නම් කිසිවක් නොකරන ලෙසය. එහෙත්, ඒ කතා තුළම ව්‍යවස්ථාව කැඞීමටද උපදෙස් තිබේ.

ව්‍යවස්ථාව අනුව, පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමටත්, එය කැඳවීමටත් බලය ඇත්තේ ජනාධිපතිවරයාටය. එහෙත්, මාස තුනකට වැඩි කාලයක්, කිසිම හේතුවක් නිසා පාර්ලිමේන්තුව රැස් නොකර සිටීමට නොහැකිය. එය ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ මූලධාර්මික නියමයකි.

එවැන්නක් යොදා ඇත්තේ ඇයි? පාර්ලිමේන්තුව නමැති ආයතනය රටේ අඛණ්ඩව පැවතිය යුතු නිසාය.

ආයතන තුන තිබිය යුතුමය

රටේ පාලනයට ආයතන තුනක් හවුල් වෙයි. ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය හා අධිකරණය යනුවෙනි. හැම කල්හිම, මේ ආයතන තුනම නැතිව රට පාලනය කළ නොහැකිය.

විධායකයේ ප‍්‍රධානියා වන ජනාධිපතිවරයකු නැතිව රට පාලනය කළ නොහැකිය. ධුරය දරන ජනාධිපතිවරයකු මියගිය විට අනුප‍්‍රාප්තික ජනාධිපතිවරයකු පත්කරන්නේත්, ජනාධිපතිවරයකුගේ ධුර කාලය අවසන්වූ පසු, ඊළඟ ජනාධිපති පත්කරගත යුතු කාලය නිශ්චිතව දක්වා ඇත්තේත්, ජනාධිපතිවරණයෙන් ජයගත් අය ධුරය භාරගත යුතු කාලයක් නියම කර ඇත්තේත්, එසේ නොවුණහොත් කළ යුතු දේ නියම කර ඇත්තේත්, ජනාධිපති ධුරය අඛණ්ඩව තබාගත යුතු නිසාය. හිස් නොවිය යුතු නිසාය.

ඡුන්ද විමසීම්වලින් විනිසුරුවරුන් පත්කරන ක‍්‍රමයක් ලංකාවේ නැති නිසා අධිකරණයේ රැස්වීම් සම්බන්ධයෙන්, එවැනි දින නියම නැති නමුත්, අධිකරණය ක‍්‍රියා විරහිත වන්නට බැරිය. එයට නිවාඩු ගන්නට හෝ නිවාඩු දෙන්නට බැරිය. එයද අඛණ්ඩ පැවැත්මක් සහිතය. විනිසුරු ධුරවල පුරප්පාඩු විගස පිරවිය යුතුය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ හා අභියාචනාධිකරණයේ සභාපතිවරුන්ට යම් හේතුවක් නිසා තම ධුරයේ වැඩ කරන්නට බැරි වුණොත්, ඒ වෙනුවෙන් වැඩබලන අය පත්කළ යුතුය. ඒ උසාවි දෙකේ විනිසුරුවරයකුට සිය ධුරයේ කටයුතු කරන්නට බැරි වුණොත් පවා ඒ සඳහාද විනිසුරුවරයකු පත්කළ හැකිය.

මේ දිනවල අධිකරණ රැස් නොවන්නේ, අධිකරණ ශාලා හරහා වසංගතය බෝවීමට ඉඩක් තිබිය හැකි නිසාය. අනෙකුත් ආයතන මෙනි. එහෙත්, අත්‍යවශ්‍ය කාරණා සම්බන්ධයෙන් අධිකරණය සීමා සහිතව පසුගිය දිනවල රැස්වුණු අතර, හදිසි කාරණා සම්බන්ධයෙන් තමන් වෙත එන්නට බාධාවක් නැතැයි ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය දැනුම්දීමක්ද කර තිබුණි.

ඉහත ආයතන දෙක නැතිව රාජ්‍ය පාලනයක් ගෙනයා නොහැකිවා මෙන්ම පාර්ලිමේන්තුව සම්බන්ධයෙන්ද තත්වය එයයි. පාර්ලිමේන්තුව නැතිව රටේ පාලනය ගෙනයා නොහැකිය.

ව්‍යවස්ථාව කියන්නේ පාර්ලිමේන්තුව තාවකාලිකව නොපවත්වාගෙන යාහැකි උපරිම කාලය මාස තුනක් බවයි.

දැන් සිදුවී ඇති දේ ගැන හැමෝම දනිති. ජුනි 2ට පෙර පාර්ලිමේන්තුව රැස්විය යුතුය. එහෙත් මැතිවරණය නියම කර ඇත්තේ ජුනි 20ටය. ඒ නිසා පාර්ලිමේන්තුවක් නැති කාලයක් ඉදිරියේදී පැමිණෙයි. එය රාජ්‍ය පාලනයේදී වරදකි. ව්‍යවස්ථාවට අනුවද වරදකි. එය වළක්වා ගැනීමට නම් මාස තුනක් ගතවීමට පෙර පාර්ලිමේන්තුව පැවැත්විය යුතුය. අභිනව පාර්ලිමේන්තුවක් කැඳවිය නොහැකි නිසා, එකම පිළියම වන්නේ, විසුරුවා ඇති පාර්ලිමේන්තුව නැවත රැස්කිරීමයි.

ඊට ප‍්‍රතිපාදන තිබේද?

ඔව්. එකක්, ජනාධිපතිවරයා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරිය ගැසට් පත‍්‍රය අවලංගු කිරීමය. එයට නීතිමය බලයක් ජනාධිපතිට තිබේ. හැරත් විසුරුවා හැරි පාර්ලිමේන්තුව, 2015 අගෝස්තුවේ මහජනතාව විසින් අවුරුදු 5කට පත්කරගන්නා ලද්දකි. මාර්තු 2 වැනිදා ? එය විසුරුවා හැරියේ සාධාරණ හේතුවක් නැතිව නමුත් ජනාධිපතිට ඇති බලය අනුව, නීත්‍යනුකූලවය. කිසිවකු ඊට අභියෝග කර නැත. එහෙත්, පාර්ලිමේන්තුවක් විසුරුවා හැරීමට ජනාධිපතිට බලය ලැබෙන්නේ, පාර්ලිමේන්තුව තමන්ට නීත්‍යනුකූලව හිමි බල සීමාවෙන් අපගමනය වුණොත් පමණය. තමන්ට වැඩි බලයක් නැති නිසා පාර්ලිමේන්තුවක් විසුරුවා හැරීම එනයින් සාධාරණ නොවේ. එහෙත්, ජනතාව එය පිළිගත්තේ නීත්‍යනුකූල නිසාත්, පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩි බලයක් අත්පත් කරගැනීම අලූත් ජනාධිපතිගේ ප‍්‍රතිපත්ති ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අවශ්‍යයැයි කියන නිසාත්ය. එය දේශපාලනික සාධාරණය කිරීමකි. මෙය ‘මියගිය’ පාර්ලිමේන්තුවක් නොවේ. ව්‍යවස්ථාපිත බලහත්කාරයෙන් විසුරුවා හළ පාර්ලිමේන්තුවකි. පාර්ලිමේන්තුවක් මියයන්නේ, සිය ධුර කාලය සම්පූර්ණයෙන් ගෙවා විසිර ගිය විටය.

පාර්ලිමේන්තුවට වෙනම මහජන වරමක් තිබේ. එහි 225 පත්වී තිබෙන්නේ වෙනම බලතල ක‍්‍රියාත්මක කිරීමටය. අදත් අගමැතිවරයකු, භාරකාර ඇමතිවරුන් ඉන්නේ, ඔවුන් සිය ධුරවල වරප‍්‍රසාද භුක්ති විඳින්නේ, ඒ පාර්ලිමේන්තු බලය ප‍්‍රකාරවය. පවතින තත්ත්වය ගැන පාර්ලිමේන්තුවේදී ප‍්‍රශ්න කිරීමෙන්, විවාද කිරීමෙන් ක‍්‍රියාත්මක කෙරෙන්නේ ඒ මන්ත‍්‍රීවරුන් 225 දෙනාගේ පෞද්ගලික බලයක් හෝ වරප‍්‍රසාදයක් හෝ නොව, ඔවුන් පත්කර එවූ මහජනතාවගේ බලයයි. එය මාස තුනකට වැඩියෙන් නොරැස්වී සිටීම, ඒ මහජන වරම දුන් ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය කෙළෙසීමකි.

විසිර ගියත් ධුර කාලය ඇත

විසුරුවා ඇති පාර්ලිමේන්තුව, සැප්තැම්බර් 1 දක්වා බලයේ සිටීමට මහජන වරමක් ඇති පාර්ලිමේන්තුවක් නිසා, එය නැවත කැඳවීම කිසිසේත් අසාධාරණ, අනීතික නැත.

පාර්ලිමේන්තුව නැවත කැඳවීමට ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් ඉඩක් නැති බව පොහොට්ටුවේ සංඝ සහ නීති විශේෂඥයෝ කියති. එසේ කැඳවීමට ව්‍යවස්ථානුකූල බලයක් තිබේද?

මේ විශේෂ අවස්ථාවකි. එවැනි අවස්ථාවකදී කටයුතු කළ යුතු ආකාරය ගැන ව්‍යවස්ථාවේ වගන්තිවලින්ම දක්වා නැත. එහෙත්, ව්‍යවස්ථාවේම ඇති විධිවිධානවලින් ඊට මාර්ගයක් සකසා ඇත. රටේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය පවතිනවා දැකීමට කැමති  ව්‍යවස්ථා විශේෂඥයන් උපුටා දක්වන ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) වගන්තිය වැදගත් වන්නේ එතැනදීය. හදිසි අවස්ථාවක් ඇතිවුණොත්, ජනාධිපතිට පාර්ලිමේන්තුව නැවත කැඳවිය හැකි බව එය කියයි. මේ, 155වැනි වගන්තියෙන් ජනාධිපතිට ඇති බලයට වෙනස් බලයකි. 155න් මහජන ආරක්‍ෂාවට අදාළ හදිසි තත්ත්වයක් ගැන විස්තර වන විට, 70(7)න් කියන්නේ  ඕනෑම හදිසි තත්වයක් ගැන බව, විශේෂඥයන්ගේ මතයයි. වසංගත අවස්ථාවක් ඊට ඇතුළත් වේ.

ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුගමනයට හා රැකීමට ජනාධිපතිවරයා බැඳී සිටියි. ඒ වගේම ඔහු වගකීමට බැඳී සිටින්නේ පාර්ලිමේන්තුවටය. එහි තේරුම පාර්ලිමේන්තුව නැති තත්ත්වයක් යටතේ ඔහුගේ වගකීමද පැහැර හැරෙන බවයි.

පාර්ලිමේන්තුව නැතිව නීත්‍යනුකූල පාලනයක් නැත

ඒ නිසා, පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුත්තේ, ‘බ්ලැක් ඇන්ඞ් වයිට්’ විදියට කිවහොත්, රටේ පාර්ලිමේන්තුව පැවතීම අත්‍යවශ්‍ය නිසාය. පාර්ලිමේන්්තුව නැතිව මාස තුනකට වඩා යා නොහැකි නිසාය. එය මූලධාර්මික අවශ්‍යතාවකි. මේ විශේෂ අවස්ථාවේ ඒ අවශ්‍යතාව ඉටුකළ හැකි එකම පුද්ගලයා ජනාධිපතිවරයාය. අනෙකෙක් නැත. උද්ගතවී ඇති විශේෂ තත්ත්වය මත තම බලය පාවිච්චි කර ඔහු පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුත්තේ එහෙයිනි. නොකැඳවුවහොත්, තමාගේ බලය යොදා එය කඩවීමෙන් වළක්වා ගත හැකිව තිබියදීත්, එසේ නොකොට ව්‍යවස්ථාව කඩකළා වන්නේය.

පාර්ලිමේන්තුව තිබිය යුතු අනෙක් කාරණාවලින් වැදගත්ම එකක් වන්නේ, විධායකය කටයුතු කරන හැටි අධීක්‍ෂණය කළ හැකි එකම ආයතනය පාර්ලිමේන්තුව නිසාය. පසුගිය කාලය පුරාම නිසි නීතිමය පදනමක් නැතිව විධායකය හිතුමතේ වැඩ කළ බව, වසංගතය මැඬලීමට ගත් වෑයම ගැන පසසන අතරේම කිව යුතුය. හොඳම උදාහරණය නීති විරෝධී ඇඳිරි නීතියක් දමා මහජනතාව අත්‍යන්ත පීඩාවට පත්කිරීමයි. අවුරුදු එකසිය ගණනක් පැරණි නීතියක් වෙනුවට මේ විශේෂ මොහොතට ගැළපෙන නීති සෑදීමට අවශ්‍ය නම් එය කිරීමට පාර්ලිමේන්තුවට හැකිය.

අනෙක, මූල්‍ය පාලනයයි. ඒකාබද්ධ අරමුදලෙන් ජනාධිපතිවරයාට වියදමට මුදල් ගත හැකි නමුත්, ඊට සීමා තිබේ. එම මුදල් වැය කළ හැක්කේ රාජ්‍ය සේවාවන් සඳහාය. එනම් පුනරාවර්තන වියදම් සඳහාය. ඉන් පරිබාහිරව මුදල් වියදම් කිරීමට ඉන් ඉඩ සලසා නැත. ‘කවදා හරි එළැඹෙන’ මැතිවරණ දිනයකට පසු, මාස තුනක් දක්වා ජනාධිපතිට ඒකාබද්ධ අරමුදලෙන් වියදම් කළ හැකිය යනුවෙන් සමහරුන් තර්ක කරන බව පෙනේ. එය නීතිය වැරදි ලෙස, හිතුවක්කාරව අර්ථ දැක්වීමකි.

මැතිවරණ දිනය වැරදි නම්

ඒ මැතිවරණ දිනය, ව්‍යවස්ථාවේ පනවා ඇති විධිවිධානවලට අනුකූලව නියම කර නැත්නම්, එය මත මාස තුනක් ඉදිරියට මුදල් වියදම් කිරීමට ජනාධිපතිට අවසර ලැබෙන්නේද නැත. ඒ සීමා කඩකිරීම ව්‍යවස්ථාව කැඞීමකි. අපේ‍්‍රල් 30 වැනිදායින් පසු ජනාධිපතිවරයා ඒ මොහොතටද එළැඹෙන්නේය.

2004 සුනාමියට ලැබුණු ආධාර, මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාගේ හෙල්පින් හම්බන්තොට නම් පෞද්ගලික ගිණුමකට වැටුණු බව සියල්ලෝ දනිති. එම චෝදනාව පිළිබඳව සීඅයිඞීය එදා කළ අපරාධ විමර්ශනවලින් ඔහු මුදාහරින්නට තමා එදා ගත් තීරණය වැරදි බව හිටපු අගවිනිසුරු සරත් එන් සිල්වා ප‍්‍රසිද්ධියේ පිළිගත්තේය. තමා නිවැරදි තීන්දුව දුන්නේ නම්, රාජපක්‍ෂ මහතා සිටිය යුත්තේ හිරේයැයිද ඔහු කීවේය. ව්‍යසන අවස්ථාවක වියදමට ලැබෙන විවිධාකාර මුදල් ගැන අධීක්‍ෂණයක් තිබිය යුතු බව ඉන් පැහැදිලි වෙයි.

මේ මොහොත වන විට. අතිවිශාල මුදල් සම්භාරයක් දේශීය වශයෙන් මෙන්ම, විවිධාකාර පදනම් මත විදේශ රටවලින්ද, ජාත්‍යන්තර සංවිධානවලින්ද ලැබී තිබේ. මේ මුදල් වියදම් කිරීම පැවරී ඇත්තේ රාජපක්‍ෂ පවුලේ බැසිල් රාජපක්‍ෂටය. ඒ විදියට කොච්චර මුදල් හරියටම ලැබුණාද, ඒ මුදල් නිසි ලෙස පාවිච්චි කරන්නේද යන්න සොයාබැලිය යුතු නැද්ද? ආණ්ඩුව මේ දිනවල අතිවිශාල මුදල් නෝට්ටු ප‍්‍රමාණයක් අලූතෙන් අච්චු ගසා ඇත. එය කර ඇත්තේ නීත්‍යනුකුලවද, කොපමණ මුදලක් එසේ අච්චු ගසා ඇතිද, එසේ අලූතෙන් මුදල් අච්චු ගැසීමෙන් ආර්ථිකයට සිදුවන්නේ කුමක්ද මෙවැනි විමසීම්, විධායකය විසින්ම විධායකය වෙත නොකරයි. ඔක්කොම එක ආයතනයක් පමණක් නොව එක පවුලේද නිසාය. ඒ ගැන නිසි ලෙස ඒ ගැන ප‍්‍රශ්න කිරීමේ බලය ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තුවට පමණක්ය. ඉතින් පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුතු නොවේද?

ජනාධිපති ව්‍යවස්ථාව කඩනු ඇත

මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා, 2018 ඔක්තෝබරයේදී ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව කඩා, අගමැති සිටියදී අලූත් අගමැතිවරයකු පත්කෙළේය. නොවැම්බර මුලදී පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා නැවතත් ව්‍යවස්ථාව කඩකළේය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය, ඒකමතිකව, සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව කඩකර ඇති බව තීන්දු කෙළේය.

සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා මේ අපකීර්තිමත් තත්ත්වයට පත්වුණේ තමාගේ ධුර කාලයේ අවසාන භාගයේය. අද ඔහුට සිදුවී ඇත්තේ කුමක්දැයි අලූතෙන් කිවයුතු නැත.

ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයා, තම ධුර කාලය ආරම්භයේදීම සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාගේ ඉරණම අත්කර ගැනීමට සුදානම් වෙමින් සිටියි. ඒ ඔහුට උපදෙස් දෙන නීති විශාරදයන්, ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා චක‍්‍රවර්ති භික්‍ෂූන්, අපරිණත දේශපාලනඥයන් නිසාය. ඔවුන් කියන්නේ ව්‍යවස්ථාවට පිටින් නම් කිසිවක් නොකරන ලෙසය. එහෙත්, ඒ කතා තුළම ව්‍යවස්ථාව කැඞීමටද උපදෙස් තිබේ.

ව්‍යවස්ථාව අනුව, පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමටත්, එය කැඳවීමටත් බලය ඇත්තේ ජනාධිපතිවරයාටය. එහෙත්, මාස තුනකට වැඩි කාලයක්, කිසිම හේතුවක් නිසා පාර්ලිමේන්තුව රැස් නොකර සිටීමට නොහැකිය. එය ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ මූලධාර්මික නියමයකි.

එවැන්නක් යොදා ඇත්තේ ඇයි? පාර්ලිමේන්තුව නමැති ආයතනය රටේ අඛණ්ඩව පැවතිය යුතු නිසාය.

ආයතන තුන තිබිය යුතුමය

රටේ පාලනයට ආයතන තුනක් හවුල් වෙයි. ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය හා අධිකරණය යනුවෙනි. හැම කල්හිම, මේ ආයතන තුනම නැතිව රට පාලනය කළ නොහැකිය.

විධායකයේ ප‍්‍රධානියා වන ජනාධිපතිවරයකු නැතිව රට පාලනය කළ නොහැකිය. ධුරය දරන ජනාධිපතිවරයකු මියගිය විට අනුප‍්‍රාප්තික ජනාධිපතිවරයකු පත්කරන්නේත්, ජනාධිපතිවරයකුගේ ධුර කාලය අවසන්වූ පසු, ඊළඟ ජනාධිපති පත්කරගත යුතු කාලය නිශ්චිතව දක්වා ඇත්තේත්, ජනාධිපතිවරණයෙන් ජයගත් අය ධුරය භාරගත යුතු කාලයක් නියම කර ඇත්තේත්, එසේ නොවුණහොත් කළ යුතු දේ නියම කර ඇත්තේත්, ජනාධිපති ධුරය අඛණ්ඩව තබාගත යුතු නිසාය. හිස් නොවිය යුතු නිසාය.

ඡුන්ද විමසීම්වලින් විනිසුරුවරුන් පත්කරන ක‍්‍රමයක් ලංකාවේ නැති නිසා අධිකරණයේ රැස්වීම් සම්බන්ධයෙන්, එවැනි දින නියම නැති නමුත්, අධිකරණය ක‍්‍රියා විරහිත වන්නට බැරිය. එයට නිවාඩු ගන්නට හෝ නිවාඩු දෙන්නට බැරිය. එයද අඛණ්ඩ පැවැත්මක් සහිතය. විනිසුරු ධුරවල පුරප්පාඩු විගස පිරවිය යුතුය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ හා අභියාචනාධිකරණයේ සභාපතිවරුන්ට යම් හේතුවක් නිසා තම ධුරයේ වැඩ කරන්නට බැරි වුණොත්, ඒ වෙනුවෙන් වැඩබලන අය පත්කළ යුතුය. ඒ උසාවි දෙකේ විනිසුරුවරයකුට සිය ධුරයේ කටයුතු කරන්නට බැරි වුණොත් පවා ඒ සඳහාද විනිසුරුවරයකු පත්කළ හැකිය.

මේ දිනවල අධිකරණ රැස් නොවන්නේ, අධිකරණ ශාලා හරහා වසංගතය බෝවීමට ඉඩක් තිබිය හැකි නිසාය. අනෙකුත් ආයතන මෙනි. එහෙත්, අත්‍යවශ්‍ය කාරණා සම්බන්ධයෙන් අධිකරණය සීමා සහිතව පසුගිය දිනවල රැස්වුණු අතර, හදිසි කාරණා සම්බන්ධයෙන් තමන් වෙත එන්නට බාධාවක් නැතැයි ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය දැනුම්දීමක්ද කර තිබුණි.

ඉහත ආයතන දෙක නැතිව රාජ්‍ය පාලනයක් ගෙනයා නොහැකිවා මෙන්ම පාර්ලිමේන්තුව සම්බන්ධයෙන්ද තත්වය එයයි. පාර්ලිමේන්තුව නැතිව රටේ පාලනය ගෙනයා නොහැකිය.

ව්‍යවස්ථාව කියන්නේ පාර්ලිමේන්තුව තාවකාලිකව නොපවත්වාගෙන යාහැකි උපරිම කාලය මාස තුනක් බවයි.

දැන් සිදුවී ඇති දේ ගැන හැමෝම දනිති. ජුනි 2ට පෙර පාර්ලිමේන්තුව රැස්විය යුතුය. එහෙත් මැතිවරණය නියම කර ඇත්තේ ජුනි 20ටය. ඒ නිසා පාර්ලිමේන්තුවක් නැති කාලයක් ඉදිරියේදී පැමිණෙයි. එය රාජ්‍ය පාලනයේදී වරදකි. ව්‍යවස්ථාවට අනුවද වරදකි. එය වළක්වා ගැනීමට නම් මාස තුනක් ගතවීමට පෙර පාර්ලිමේන්තුව පැවැත්විය යුතුය. අභිනව පාර්ලිමේන්තුවක් කැඳවිය නොහැකි නිසා, එකම පිළියම වන්නේ, විසුරුවා ඇති පාර්ලිමේන්තුව නැවත රැස්කිරීමයි.

ඊට ප‍්‍රතිපාදන තිබේද?

ඔව්. එකක්, ජනාධිපතිවරයා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරිය ගැසට් පත‍්‍රය අවලංගු කිරීමය. එයට නීතිමය බලයක් ජනාධිපතිට තිබේ. හැරත් විසුරුවා හැරි පාර්ලිමේන්තුව, 2015 අගෝස්තුවේ මහජනතාව විසින් අවුරුදු 5කට පත්කරගන්නා ලද්දකි. මාර්තු 2 වැනිදා ? එය විසුරුවා හැරියේ සාධාරණ හේතුවක් නැතිව නමුත් ජනාධිපතිට ඇති බලය අනුව, නීත්‍යනුකූලවය. කිසිවකු ඊට අභියෝග කර නැත. එහෙත්, පාර්ලිමේන්තුවක් විසුරුවා හැරීමට ජනාධිපතිට බලය ලැබෙන්නේ, පාර්ලිමේන්තුව තමන්ට නීත්‍යනුකූලව හිමි බල සීමාවෙන් අපගමනය වුණොත් පමණය. තමන්ට වැඩි බලයක් නැති නිසා පාර්ලිමේන්තුවක් විසුරුවා හැරීම එනයින් සාධාරණ නොවේ. එහෙත්, ජනතාව එය පිළිගත්තේ නීත්‍යනුකූල නිසාත්, පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩි බලයක් අත්පත් කරගැනීම අලූත් ජනාධිපතිගේ ප‍්‍රතිපත්ති ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අවශ්‍යයැයි කියන නිසාත්ය. එය දේශපාලනික සාධාරණය කිරීමකි. මෙය ‘මියගිය’ පාර්ලිමේන්තුවක් නොවේ. ව්‍යවස්ථාපිත බලහත්කාරයෙන් විසුරුවා හළ පාර්ලිමේන්තුවකි. පාර්ලිමේන්තුවක් මියයන්නේ, සිය ධුර කාලය සම්පූර්ණයෙන් ගෙවා විසිර ගිය විටය.

පාර්ලිමේන්තුවට වෙනම මහජන වරමක් තිබේ. එහි 225 පත්වී තිබෙන්නේ වෙනම බලතල ක‍්‍රියාත්මක කිරීමටය. අදත් අගමැතිවරයකු, භාරකාර ඇමතිවරුන් ඉන්නේ, ඔවුන් සිය ධුරවල වරප‍්‍රසාද භුක්ති විඳින්නේ, ඒ පාර්ලිමේන්තු බලය ප‍්‍රකාරවය. පවතින තත්ත්වය ගැන පාර්ලිමේන්තුවේදී ප‍්‍රශ්න කිරීමෙන්, විවාද කිරීමෙන් ක‍්‍රියාත්මක කෙරෙන්නේ ඒ මන්ත‍්‍රීවරුන් 225 දෙනාගේ පෞද්ගලික බලයක් හෝ වරප‍්‍රසාදයක් හෝ නොව, ඔවුන් පත්කර එවූ මහජනතාවගේ බලයයි. එය මාස තුනකට වැඩියෙන් නොරැස්වී සිටීම, ඒ මහජන වරම දුන් ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය කෙළෙසීමකි.

විසිර ගියත් ධුර කාලය ඇත

විසුරුවා ඇති පාර්ලිමේන්තුව, සැප්තැම්බර් 1 දක්වා බලයේ සිටීමට මහජන වරමක් ඇති පාර්ලිමේන්තුවක් නිසා, එය නැවත කැඳවීම කිසිසේත් අසාධාරණ, අනීතික නැත.

පාර්ලිමේන්තුව නැවත කැඳවීමට ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් ඉඩක් නැති බව පොහොට්ටුවේ සංඝ සහ නීති විශේෂඥයෝ කියති. එසේ කැඳවීමට ව්‍යවස්ථානුකූල බලයක් තිබේද?

මේ විශේෂ අවස්ථාවකි. එවැනි අවස්ථාවකදී කටයුතු කළ යුතු ආකාරය ගැන ව්‍යවස්ථාවේ වගන්තිවලින්ම දක්වා නැත. එහෙත්, ව්‍යවස්ථාවේම ඇති විධිවිධානවලින් ඊට මාර්ගයක් සකසා ඇත. රටේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය පවතිනවා දැකීමට කැමති  ව්‍යවස්ථා විශේෂඥයන් උපුටා දක්වන ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) වගන්තිය වැදගත් වන්නේ එතැනදීය. හදිසි අවස්ථාවක් ඇතිවුණොත්, ජනාධිපතිට පාර්ලිමේන්තුව නැවත කැඳවිය හැකි බව එය කියයි. මේ, 155වැනි වගන්තියෙන් ජනාධිපතිට ඇති බලයට වෙනස් බලයකි. 155න් මහජන ආරක්‍ෂාවට අදාළ හදිසි තත්ත්වයක් ගැන විස්තර වන විට, 70(7)න් කියන්නේ  ඕනෑම හදිසි තත්වයක් ගැන බව, විශේෂඥයන්ගේ මතයයි. වසංගත අවස්ථාවක් ඊට ඇතුළත් වේ.

ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුගමනයට හා රැකීමට ජනාධිපතිවරයා බැඳී සිටියි. ඒ වගේම ඔහු වගකීමට බැඳී සිටින්නේ පාර්ලිමේන්තුවටය. එහි තේරුම පාර්ලිමේන්තුව නැති තත්ත්වයක් යටතේ ඔහුගේ වගකීමද පැහැර හැරෙන බවයි.

පාර්ලිමේන්තුව නැතිව නීත්‍යනුකූල පාලනයක් නැත

ඒ නිසා, පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුත්තේ, ‘බ්ලැක් ඇන්ඞ් වයිට්’ විදියට කිවහොත්, රටේ පාර්ලිමේන්තුව පැවතීම අත්‍යවශ්‍ය නිසාය. පාර්ලිමේන්්තුව නැතිව මාස තුනකට වඩා යා නොහැකි නිසාය. එය මූලධාර්මික අවශ්‍යතාවකි. මේ විශේෂ අවස්ථාවේ ඒ අවශ්‍යතාව ඉටුකළ හැකි එකම පුද්ගලයා ජනාධිපතිවරයාය. අනෙකෙක් නැත. උද්ගතවී ඇති විශේෂ තත්ත්වය මත තම බලය පාවිච්චි කර ඔහු පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුත්තේ එහෙයිනි. නොකැඳවුවහොත්, තමාගේ බලය යොදා එය කඩවීමෙන් වළක්වා ගත හැකිව තිබියදීත්, එසේ නොකොට ව්‍යවස්ථාව කඩකළා වන්නේය.

පාර්ලිමේන්තුව තිබිය යුතු අනෙක් කාරණාවලින් වැදගත්ම එකක් වන්නේ, විධායකය කටයුතු කරන හැටි අධීක්‍ෂණය කළ හැකි එකම ආයතනය පාර්ලිමේන්තුව නිසාය. පසුගිය කාලය පුරාම නිසි නීතිමය පදනමක් නැතිව විධායකය හිතුමතේ වැඩ කළ බව, වසංගතය මැඬලීමට ගත් වෑයම ගැන පසසන අතරේම කිව යුතුය. හොඳම උදාහරණය නීති විරෝධී ඇඳිරි නීතියක් දමා මහජනතාව අත්‍යන්ත පීඩාවට පත්කිරීමයි. අවුරුදු එකසිය ගණනක් පැරණි නීතියක් වෙනුවට මේ විශේෂ මොහොතට ගැළපෙන නීති සෑදීමට අවශ්‍ය නම් එය කිරීමට පාර්ලිමේන්තුවට හැකිය.

අනෙක, මූල්‍ය පාලනයයි. ඒකාබද්ධ අරමුදලෙන් ජනාධිපතිවරයාට වියදමට මුදල් ගත හැකි නමුත්, ඊට සීමා තිබේ. එම මුදල් වැය කළ හැක්කේ රාජ්‍ය සේවාවන් සඳහාය. එනම් පුනරාවර්තන වියදම් සඳහාය. ඉන් පරිබාහිරව මුදල් වියදම් කිරීමට ඉන් ඉඩ සලසා නැත. ‘කවදා හරි එළැඹෙන’ මැතිවරණ දිනයකට පසු, මාස තුනක් දක්වා ජනාධිපතිට ඒකාබද්ධ අරමුදලෙන් වියදම් කළ හැකිය යනුවෙන් සමහරුන් තර්ක කරන බව පෙනේ. එය නීතිය වැරදි ලෙස, හිතුවක්කාරව අර්ථ දැක්වීමකි.

මැතිවරණ දිනය වැරදි නම්

ඒ මැතිවරණ දිනය, ව්‍යවස්ථාවේ පනවා ඇති විධිවිධානවලට අනුකූලව නියම කර නැත්නම්, එය මත මාස තුනක් ඉදිරියට මුදල් වියදම් කිරීමට ජනාධිපතිට අවසර ලැබෙන්නේද නැත. ඒ සීමා කඩකිරීම ව්‍යවස්ථාව කැඞීමකි. අපේ‍්‍රල් 30 වැනිදායින් පසු ජනාධිපතිවරයා ඒ මොහොතටද එළැඹෙන්නේය.

2004 සුනාමියට ලැබුණු ආධාර, මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාගේ හෙල්පින් හම්බන්තොට නම් පෞද්ගලික ගිණුමකට වැටුණු බව සියල්ලෝ දනිති. එම චෝදනාව පිළිබඳව සීඅයිඞීය එදා කළ අපරාධ විමර්ශනවලින් ඔහු මුදාහරින්නට තමා එදා ගත් තීරණය වැරදි බව හිටපු අගවිනිසුරු සරත් එන් සිල්වා ප‍්‍රසිද්ධියේ පිළිගත්තේය. තමා නිවැරදි තීන්දුව දුන්නේ නම්, රාජපක්‍ෂ මහතා සිටිය යුත්තේ හිරේයැයිද ඔහු කීවේය. ව්‍යසන අවස්ථාවක වියදමට ලැබෙන විවිධාකාර මුදල් ගැන අධීක්‍ෂණයක් තිබිය යුතු බව ඉන් පැහැදිලි වෙයි.

මේ මොහොත වන විට. අතිවිශාල මුදල් සම්භාරයක් දේශීය වශයෙන් මෙන්ම, විවිධාකාර පදනම් මත විදේශ රටවලින්ද, ජාත්‍යන්තර සංවිධානවලින්ද ලැබී තිබේ. මේ මුදල් වියදම් කිරීම පැවරී ඇත්තේ රාජපක්‍ෂ පවුලේ බැසිල් රාජපක්‍ෂටය. ඒ විදියට කොච්චර මුදල් හරියටම ලැබුණාද, ඒ මුදල් නිසි ලෙස පාවිච්චි කරන්නේද යන්න සොයාබැලිය යුතු නැද්ද? ආණ්ඩුව මේ දිනවල අතිවිශාල මුදල් නෝට්ටු ප‍්‍රමාණයක් අලූතෙන් අච්චු ගසා ඇත. එය කර ඇත්තේ නීත්‍යනුකුලවද, කොපමණ මුදලක් එසේ අච්චු ගසා ඇතිද, එසේ අලූතෙන් මුදල් අච්චු ගැසීමෙන් ආර්ථිකයට සිදුවන්නේ කුමක්ද මෙවැනි විමසීම්, විධායකය විසින්ම විධායකය වෙත නොකරයි. ඔක්කොම එක ආයතනයක් පමණක් නොව එක පවුලේද නිසාය. ඒ ගැන නිසි ලෙස ඒ ගැන ප‍්‍රශ්න කිරීමේ බලය ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තුවට පමණක්ය. ඉතින් පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුතු නොවේද?

ජනපති පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුතුයි – ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය උදෙසා නීතිඥයෝ සංවිධානය

හදිසි තත්වයක් යටතේ පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීමට ජනාධිපතිවරයාට ඇති බලය අත්තනෝමතික ලෙස පාවිච්චි නොකර මේ මොහොතේ ජනාධිපතිවරයා එම බලය ක‍්‍රියාත්මක කළ යුතු බවත්, එම බලය පවරා ඇත්තේ ජනාධිපතිවරයා එය පාවිච්චි කරනු ඇතැයි විශ්වාසයෙන් බවත් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය උදෙසා නීතිඥයෝ සංවිධානය මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ප‍්‍රකාශ කර ඇත.

එම සංවිධානයේ කැඳවුම්කරු නීතිඥ ලාල් විජේනායකගේ අත්සනින් යුතුව අපේ‍්‍රල් 28 වැනිදා එම නිවේදනය නිකුත් කර ඇත. එම සම්පූර්ණ නිවේදනය මෙසේය.

‘ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) ව්‍යවස්ථාව යටතේ හදිසි අවස්ථාවක් රට තුළ මතුව තිබියදී පාර්ලිමේන්තුව නොකැඳවීම පිළිබඳ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය සඳහා නීතිඥයන් දැඩි ලෙස කම්පාවට පත් වී සිටී. 70(7) ව්‍යවස්ථාවේ ඉතා පැහැදිළිව දක්වා ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීම සහ මැතිවරණය පැවැත්වෙන දින අතරතුරදී රට තුළ යම් හදිසි තත්වයක් මතු වූ විට පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීමට ජනාධිපතිවරයාට බලයක් ඇති බවය. එසේ කැඳවනු ලබන පාර්ලිමේන්තුව එම හදිසි අවස්ථාව තත්වය අවසන් වනතුරු හෝ ඊළඟ මැතිවරණය දක්වා එම දින දෙකෙන් කලින් සිදුවන දිනය තෙක් ක‍්‍රියාත්මක විය හැකි බවය.

දැනට රට තුළ කොරෝනා වෛරසය පැතිරීම හේතුවෙන් ලෝකයේ අනෙක් රටවල මෙන්ම හදිසි තත්වයක් හටගෙන ඇති බව පිළිගත යුතුව ඇත. අපගේ ජීවිත කාලය තුළදී මෙවැනි බරපතල හදිසි අවස්ථා තත්වයක් ඇතිවී නොමැති බව පිළිගත යුතුව ඇත. එමගින් රටේ ආර්ථිකයට හා පරිපාලනයට විශාල බාධා එල්ල වී ඇත. දෙවනුව මෙම හදිසි තත්වය හේතුකොටගෙන මැතිවරණ කොමිසමට මැතිවරණ පැවැත්වීමට නියමිතව තිබූ දිනය වෙනස් කර ඉදිරි දිනයකට මැතිවරණ පැවැත්වීමට නියම කිරීමටද සිදුවනු ඇත.

70(7) ව්‍යවස්ථාව යටතේ පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීමේ බලය නැතහොත් අභිමත බලය ජනාධිපතිවරයා වෙත පැවරී ඇති බව සත්‍යයකි. නමුත් අපගේ නීතිය යටතේ කිසිදු බලධාරියෙකු වෙත පරම අභිමතයක් පැවරෙන්නේ නැත. අපගේ නීතියේ නිර්බාධක අභිමතයක් කිසිදු නිලධාරියෙකුට හිමිවන්නේ නැත. අපගේ නීතිය අනුව යම් බලධාරියෙකු වෙත අභිමත බලයක් පැවරෙන්නේ නම් එය පවරනු ලබන්නේ එම බලය, පැවරීමේදී බලාපොරොත්තු වන්නා වූ අරමුණු ඉටු කිරීම සඳහා පමණක් එම අභිමතය, එම බලධාරියා විසින් භාවිතා කරනු ඇතැයි යන විශ්වාසය මතය. එම අභිමතය එම බලධාරියා වෙත භාරයක් ලෙස පවරනු ලබන්නකි. එහෙයින් යම් බලධාරියෙකු වෙත පවරා ඇති අභිමත බලය අත්තනෝමතිකව තමන්ට අවශ්‍ය පරිදි යොදාගත නොහැක. එම අභිමත බලය ජනතාව වෙනුවෙන් ජනතාව තබා ඇති භාරයක් ලෙස සලකා භාවිතා කළ යුතුව ඇත. එහෙයින් මෙම අවස්ථාවේදී ජනාධිපතිවරයා විසින් මෙම අභිමත බලය රටේ පැන නැගී ඇති හදිසි අවස්ථා තත්වය සැලකිල්ලට ගෙන භාවිතා කළ යුතුව ඇත.

‘ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය සඳහා නීතිඥයෝ’ දැඩි ලෙස විශ්වාස කරනුයේ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා අර්බුදයක් වළක්වාගත හැක්කේ පාර්ලිමේන්තුව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) ව්‍යවස්ථාව යටතේ කැඳවීම තුළින් බවය.

තවද 70(1) ව්‍යවස්ථාව යටතේ ජනාධිපතිවරයා වෙත පාර්ලිමේන්තුවේ කාලය අවුරුදු 4 මාස හයක් ඉක්මවීමෙන් පසුව ඔහුගේ අභිමතය පරිදි විසුරුවාහැරීම හා පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය පවැත්වීමට නියම කිරීමට ඔහුට බලය පැවරී ඇත්තේ 70(5) ව්‍යවස්ථාවේ දක්වා ඇති අන්දමට නව පාර්ලිමේන්තුව මැතිවරණයෙන් පසුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහරිනු ලබන දිනයේ සිට මාස 03ක කාලයක් ඉක්මවීමට ප‍්‍රථම රැස්වන දිනයේ ප‍්‍රකාශ කිරීම සමගය. ඒ අනුව මාර්තු 02 වන දින පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරි දින සිට මාස 03ක් ගතවීමට ප‍්‍රථම එනම් ජුනි මස 02 වන දිනට පෙර දිනකදී නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්විය යුතුව ඇත. එවැනි දිනයක් ජනාධිපතිවරයා විසින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමේ මාර්තු 02 දින ප‍්‍රකාශනයේ දක්වා ඇත. එහෙත් නොවැළැක්විය හැකි හදිසි අවස්ථාව මත පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය ජුනි 20 වන දින තෙක් කල් දැමීමට මැතිවරණ කොමිසමට සිදුවී ඇත. ඒ අනුව 70 (1) වගන්තිය අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමේ ප‍්‍රකාශය අනුව එදින සිට 03 මසක් ගතවීමට ප‍්‍රථම එනම් ජුනි 02 දිනට ප‍්‍රථම නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්කිරීමට නොහැක. එහෙයින් ජනාධිපතිගේ මාර්තු 02 වන දින ප‍්‍රකාශය බල ශූන්‍ය වනු ඇත. ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව පාර්ලිමේන්තුවක් නොමැතිව රට පාලනය කළ හැක්කේ මාස 03ක කාලයක් පමණක් බවත් පැහැදිළිව සටහන්ව ඇත. එහෙයින් එම කොන්දේසිය මාර්තු 02 වන දින ජනාධිපතිවරයාගේ ප‍්‍රකාශය මත ඉටු නොවන හෙයින් මාර්තු 02 ප‍්‍රකාශය බල ශූන්‍ය වේ.

එහෙයින් ව්‍යවස්ථා අර්බුදයක් ඇති නොකොට මෙම ප‍්‍රශ්නය විසඳිය හැක්කේ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) ව්‍යවස්ථාව යටතේ පාර්ලිමේන්තුව කැඳවා 70(7)  ව්‍යවස්ථාවේ දක්වා ඇති අන්දමට මෙම පාර්ලිමේන්තුව මෙම මැතිවරණය පවත්වන දින දක්වා බල ගැන්වීම තුළින් පමණකි.

එහෙයින් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය උදෙසා නීතිඥයෝ ජනාධිපතිගෙන් ඉල්ලා සිටිනුයේ 70(7) ව්‍යවස්ථාව යටතේ ක‍්‍රියා කරමින් පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන හා නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වන දිනය දක්වන ප‍්‍රකාශනයක් කිරීම තුළින් ව්‍යවස්ථා අර්බුදයක් ඇතිවීම වළක්වන ලෙසය.’

ස්වර්ණවාහිනියේ පස්දෙනෙක් පීසීආර් පරීක්ෂණයට

කටුනායක  ගුවන් හමුදා කඳවුරේ  ගුවන් හමුදා සංගීත කණ්ඩායමේ සේවය කළ කොවිඞ් 19 ආසාදනය වී ඇතැයි තහවුරු වූ නිලධාරියා ඇසුරු කළ ස්වර්ණවාහිනී රූපවාහිනී නාලිකාවේ සේවය කරන පස්දෙනෙකු පීසීආර් පරීක්ෂණ සදහා යොමු කර ඇති බව වාර්තා වේ.

පීසීආර් පරීක්ෂණවලට යොමු කළ නිලධාරීන් 5 දෙනා අතර වේෂ නිරූපණ ශිල්පියෙකුද සිටින බව වාර්තා වේ. 

අප්‍රේල් 12 වන දින යුද හමුදා සංගීත කණ්ඩායමෙන් මෙහෙයවන ලද සංගීත වැඩසටහනක් මාධ්‍ය ආයතනයේ පටිගත කර ඇති බවත් ගුවන් හමුදා සංගීත කණ්ඩායමේ සාමාජිකයන් 2ක්, නාවික හමුදා සංගීත කණ්ඩායමේ සාමාජිකයන් 2ක් සහ පොලිස් සංගීත කණ්ඩාමේ නිලධාරීන් කිහිපදෙනෙක් එම සංගීත වැඩසටහනේ ගීත ගායනා කර ඇති බවත් වාර්තා වේ.

අප කළ විමසීමකදී ගුවන් හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශක ගෲප් කපිතාන් දුෂාන් විජේසිංහ මහතාගෙන් කළ විමසීමකදී කොවිඞ්-19 ආසාදනය වූ ගුවන් හමුදා නිලධාරියා එම වැඩසටහනට සහභාගි වූ බව තහවුරු කළේය.

ඔබ නිදාගෙන සිටින්න – රාජ්‍යය ඔබ වෙනුවෙන් සිහින දකිනු ඇත

0

Off Road ආර්ථික talks

මේ දවස්වල රාජ්‍ය විසින් ජනතාවට ‘හෝල්සෙල්’ උපදෙස් දෙමින් සිටී. ලංකාවේ පමණක් නොවේ ලෝකයේ සෑම රාජ්‍යයක්ම පාහේ මේ දවස්වල දිසාපාමොක් පන්නයේ ගුරුවරයෙකු බවට පත්වී සිටී. ජනතාවට ඇත්තේ ඉතා පහසු කටයුත්තකි. ආණ්ඩුව කියන දේවල් හොඳින් අහගෙන ඉන්න. ආණ්ඩුව ගැන හිතමින් නින්දට යන්න. ආණ්ඩුව ඔබ වෙනුවෙන් සිහින දකිනු ඇත. දකින හීනවලට ඔබ බය වෙනවා නම් ඒ ආණ්ඩුවේ වරද නොවේ. ආණ්ඩුව දකින්නේ ආර්ථික හීනයි. ඔබේ සිහින සහ ආණ්ඩුවේ ආර්ථික සිහින අතර දුරස්ථය ඉවසා වදාරන්න කියා ආණ්ඩුව ඔබට කියමින් සිටී. සමහර විට මේ ඉවසීම මාරාන්තික විය හැකිය.

නේපාලය කියන්නේ කොරෝනා මරණ කිසිවක් වාර්තා නොවූ රටකි. ආසාදිත පුද්ගලයන් පවා වාර්තා වෙලා තියෙන්නේ පණහක් විතරය. ලංකාව වගේම සමාජ ආර්ථික ප‍්‍රශ්න මෙන්ම ශක්‍යතා සහ දුබලතා තිබෙන රටක් කොරෝනා ජයගත්තේ කොහොමද? නේපාල රාජ්‍යය සහ එරට ජනතාව අතර ආදරණීය සම්බන්ධය මෙහි තිබෙනවාද? ජනතාව සහ රාජ්‍යය අතර සම්බන්ධය ආදරය සහ ආර්ථික ප‍්‍රමුඛතා අතර දෝලනයකි. නේපාලය සහ ලංකාව මෙහි ලිලිපුට් වර්ගයේ උදාහරණ දෙකකි.

කොරෝනා ආසාදනයේ මුල් කාලයේදීම නේපාලය ඉතා දැඩි ලෙස තම දේශසීමා සහ ගුවන් තොටුපොළවල් වසා දැමූ අතර විදේශයන්හි සිරවී සිටි නේපාල ජාතිකයන්ට පවා රටට ඇතුළු වීමට දුන්නේ නැත. ලොක්ඩවුන් සමයේ මහමග ගමන් කරන නේපාල ජාතිකයන්ට එරට පොලීසිය එලව එලවා පහර දුන් අතර ඉන්දියාව වගේ මාධ්‍යයේ අවධානයට ලක් නොවී ඇති රටක් නිසා මේ පුවත් ලෝකය පුරා සංසරණය වුණේ නැත.

නෙදර්ලන්ත ජාතික ආර්ථික විශේෂඥයෙකු වන Barend ter Haar කියා සිටින විදියට වර්තමානයේ රාජ්‍යයක බලවත්කම මනින්නේ එම ආර්ථිකයේ දරාගැනීමේ ශක්තිය පිළිබඳ සාධකයෙනි. ඒ අනුව ඔහු කියා සිටින්නේ යුරෝපයේ ඇති බලවත්ම රාජ්‍යය නෙදර්ලන්තය බවයි. (නෙදර්ලන්තය කොරෝනා වෙරස් ආසාදනය පාලනය කොට ඇත*

ලෝකයේ බලවත්ම රාජ්‍යය ලෙස ප‍්‍රසිද්ධ ඇමරිකාවේ ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් කෙලින්ම කියා සිටින්නේ ජනතාවගෙන් කොටසක් ජීවිතක්ෂයට පත්වීමෙන් හෝ ආර්ථිකය ආරක්ෂා කරගත යුතු බවය. බි‍්‍රතාන්‍ය රජයද නොකියා කියන්නේ ඒ ටිකමය. මේ රාජ්‍යයන් දෙකම ජාතිකවාදී ලයින් එක රාජ්‍යයේ සන්නිවේදන උපක‍්‍රමය බවට පත්කරගෙන සිටී.

රටේ ජනතාවට වඩා ආර්ථික කාරණා ලොකු වූ විට රටේ නායකයන්ගේ මුවින් බොහෝ ආදරණීය වචන එළියට එයි. ඇමරිකාවේ නායකයා නිතරම කියන්නේ එරට සිටින්නේ ශ්‍රේෂ්ඨ ජනතාවක් බවයි. බි‍්‍රතාන්‍ය නායකයා කියන්නේ නිර්භීත ජනතාව අර්බුදය ජයගනිමින් සිටින බවයි.

ලංකාවේ රෙජීමයේ සන්නිවේදන ලයින් එක තිබෙන්නේද පුදුම විදිහේ ආදරණීය ලෙසය. ඔවුන් ආදරයෙන් කියා සිටින්නේ පුළුවන් තරම් කරබාගෙන සිටින්න – ගෙදරට වී සිහින දකින්න කියාය.

රාජ්‍යයේ සිහින අණ නොතැකූ ෆෙස්බුක් ක‍්‍රියාකාරීන් විසිහය දෙනෙක් මේ වනවිට අත්අඩංගුවේ සිටිති. ඒත් ඒ පිළිබදව කිසිම සමාජ සංවාදයක් හටනොගන්නේ අර්බුදය අබිමුවේ රාජ්‍යය විසින් නිර්මාණය කොට ඇති සිහින දකින කීකරු බැටළුවන් බවට අප හැමෝම පත්වී ඇති නිසාද?