ශ‍්‍රී ලංකා මහ බැංකුව කැඩීම ලෙස ව්‍යහාරයේ හැඳින්වෙන එහි බැඳුම්කර ගනුදෙනුව සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපති රනිල් වික‍්‍රමසිංහට චෝදනා එල්ල වූවත් එය ඒ ආකාරයෙන්ම පිළිගැනීමට සමහරුන් තවමත් කැමති නැත. රනිල් වික‍්‍රමසිංහට වඩා ඒ සම්බන්ධයෙන් බොහෝ අය ඇඟිල්ල දිගු කිරීමට කැමති වූයේ එවක මුදල් ඇමති රවී කරුණානායකටය. මන්ද ඒ සමයේ ඔහු මුදල් ඇමතිවරයා ලෙස කටයුතු කිරීමත්, මහ බැංකු බැඳුම්කර වංචාව පිළිබඳ විමර්ශණයේදී ප‍්‍රාථමික වෙළඳපොලේ දී බැඳුම්කර මිලදී නොගන්නා ලෙස උපදෙස් ඔහු ලබාදුන් බව හෙළිවීම හා බැඳුම්කර වංචාවේ චූදිතයින් වූ අර්ජුන් ඇලෝසියස්ලාගෙන් නිවසක් ලබා ගැනීමත් යන චෝදනා නිසාය.
එහෙත් එහිදී බොහෝ අය අමතක කරන කරුණක් වූයේ එවක මහ බැංකුව පැවතියේ මුදල් ඇමති රවී කරුණානායක යටතේ නොව රනිල් වික‍්‍රමසිංහ යටතේ පැවති ප‍්‍රතිපත්ති සම්පාදන සහ ආර්ථික කටයුතු අමාත්‍යාංශය යටතේ යන්නය. එමෙන්ම බැඳුම්කර චෝදනා එල්ල වීමත් සමග ඔහුට හිතවත් නීතිඥවරුන්ගෙන් සමන්විත කමිටුවක් ඒ ගැන සොයන්නට රනිල් වික‍්‍රමසිංහ පත්කළ බවත්, එම කමිටුවේ කමිටුවේ නිගමනය අනුව බැඳුම්කර වංචාවක් සිදුවී නොතිබුණ බව නිවේදනය කළ බවත්ය. තවදුරටත් අමතක කරන ලද කරුණක් වූයේ මහ බැංකුවේ අධිපතිවරයා ලෙස කටයුතු කළ අර්ජුන් මහේන්ද්‍රන් එම තනතුරට පත්කළේ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ බව හා ඔහු රටින් පිටවීම දක්වා ආරක්ෂා කළේ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ බවය.
එසේ වූයේ වෙන කිසිවක් නිසා නොව රනිල් වික‍්‍රමසිංහ හොරෙක් නොවේ යන ප‍්‍රවාදය ජනගත වී තිබීම නිසාය. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ පෞද්ගලිකව හොරෙක් නොවුණත්, හොරුන්ට අවස්ථාව ලබාදෙන්නකු බව හා හොරුන් ආරක්ෂා කරන්නකු බව එම ප‍්‍රවාද කෙසේ වූවත් මහ බැංකු බැඳුම්කර සිදුවීමෙන්ම පෙන්නුම් කළේය. අප දැන් පෙන්වා දෙන්නට යන්නේත් තවත් එවැනි කතාවක්ය. මේ සඳහා සම්බන්ධ වී සිටින්නේ ජනාධිපති රනිල් වික‍්‍රමසිංහ යටතේ ඇති ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශය හා ඒ යටතේ ඇති ශ‍්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලය හෙවත් බී ඕඅයි යයි.
පසුගිය සතියේ අනිද්දා පුවත්පත සිය මුල් පුවතින් හෙළිදරව් කළ පරිදි සිදුවීම කෙටියෙන් විස්තර කළහොත් මෙසේය. ශ‍්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලය ඒ යටතේ කටයුතු කරන ආයතනවලට දැනුම් දෙන්නේ එම ආයතනවල අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශය විසින් නම්කර ඇති පුද්ගලයින්ට වසර 05ක කාලයක් ලබාදීමට කටයුතු කරන ලෙසය. එසේ නම්කර ඇති පුද්ගලයින්ට එකී අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය ලබාදීමේදී ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන රාජ්‍ය ඇමතිවරයාගේ පෞද්ගලික ලේකම් වයිඒඑන් උදයප‍්‍රිය සම්බන්ධීකරණය කරමින් එම කටයුතු සිදුකරන ලෙසය. ඒ සම්බන්ධයෙන් යම් පැහැදිලි කිරීමක් සිදුකර ගැනීමට අවශ්‍ය නම් එම පෞද්ගලික ලේකම්වරයාගේ nayanakumara55@gmail.com ලිපිනය අමතන ලෙසය.
ශ‍්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයේ අධ්යක්ෂ, ආයෝජන සේවා ටී විනෝපා විසින් මෙම දැනුම්දීම ජුනි 06 දින සහිතව එම මණ්ඩලය යටතේ කටයුතු කරන ආයතනවලට යොමුකර තිබෙන අතර එම තීරණය ජුනි මස 01 දින සිට ක‍්‍රියාත්මක වන බවද එම දැනුම් දීමේ සඳහන් කර තිබේ.
එම දැනුම් දීමේ මුලින්ම සඳහන් කර ඇත්තේ ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශයට ශ‍්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයේ ව්‍යවසායන් සඳහා හිතකර ව්‍යාපාර හා මෙහෙයුම් පරිසරයක් නිර්මාණය කිරීම ඉතා වැදගත් වී ඇති බවයි.
කෙසේ වෙතත් මෙම දැනුම් දීමෙන් අන්දමන්ද වී ඇති ආයෝජන මණ්ඩලය යටතේ කටයුතු කරන ආයතන ඉන් පසු විමසා ඇත්තේ අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය පිටස්තර පුද්ගලයින්ට ලබාදීමේදී මෙතෙක් අනුගමනය කළ ක‍්‍රමවේදයට සිදුවන්නේ කුමක්ද යන්නය.
ඒ සඳහා එම ආයතනවලට පිළිතුරක් ලබාදෙමින් ශ‍්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයේ අධ්යක්ෂ, ආයෝජන සේවා ටී විනෝපා විසින් යලි ජුනි 16 දින සහිතව නැවත දැනුම් දෙන්නේ පැරණි ලංසු තැබීමේ ක‍්‍රමවේදය වෙනුවට මෙම නව ක‍්‍රමවේදය ක‍්‍රියාත්මක කරන ලෙසත්, අවසන් මිල ගණන් මෙම නව ගැනුම්කරුවන් සම්බන්ධයෙන්ද යොදා ගන්නා ලෙසත්ය.
මේ අනුව රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශයේ අලූත් ක‍්‍රමවේදයේ දූෂිත බව හඳුනා ගැනීම සඳහා පැවති ක‍්‍රමවේදය කුමක්ද යන්න වටහා ගැනීම අවශ්‍ය වේ. පැරණි ක‍්‍රමවේදය වූයේ ඒ ඒ ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන කලාප අනුව අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය ඇති ආයතනවලට ඒ බව දැනුම්දීමට ක‍්‍රමයක් සකස් කර තිබූ අතර අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය මිලදී ගන්නන් ලියාපදිංචි කර ඔවුන්ට එම තොරතුරුවලට ප‍්‍රවේශ වීමේ අවස්ථාව සලසා දී තිබුණි. ඒ අනුව ලියාපදිංචි පුද්ගලයින්ට ආයතන විසින් ඉදිරිපත් කරන ද්‍රව්‍ය සඳහා ලංසු තැබීමේ හැකියාව ලබාදී තිබුණි. ලැබෙන ලංසු අනුව එම ද්‍රව්‍ය ඉල්ලූම්කරුවන්ට ලබාදෙනවාද නැද්ද යන්න ඒ ඒ ආයතන ගනු ලැබූ තීරණයක් විය. එය විනිවිද පෙනෙන සාධාරණ ක‍්‍රමයක් බව බැලූ බැල්මට කිව හැකිය. මෙම ක‍්‍රමවේදය ඇත්තටම සකස් කර ඇත්තේ ජනාධිපති නීතිඥ උපුල් ජයසූරිය ආයෝජන මණ්ඩලයේ සභාපතිවරයා ලෙස කටයුතු කළ කාලයේය.
මෙම තරගකාරී විනිවිද ක‍්‍රමය වෙනුවට හොරෙක් නොවේ යැයි කියන එහෙත් හොරුන් ආරක්ෂා කරන ජනාධිපති රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ අලූතින් හඳුන්වා දී ඇති ක‍්‍රමය වන්නේ කුමක්ද? අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශය විසින් නම් කරන ලද එක් පුද්ගලයෙක්ට පමණක් වසර 05ක කාලයක් සඳහා ලබාදෙන ලෙස ඒ ඒ ආයතනයට නියෝග කිරීමය. එහි කිසිම තරගකාරිත්වයක් මෙන්ම විනිවිදභාවයක්ද නැති අතර ආයතනයට කැමති තීරණයක් ගැනීමේ හැකියාවද නැත. මේ සඳහා කිවහැකි එක් නමක් වන්නේ මංකොල්ල කෑම යන්නය. මංකොල්ල කෑම කරන්නේ එළිපිට හිමිකරුවා හෝ වෙනත් අය බලා සිටියදී බලහත්කාරයෙන්ය. කොල්ලකෑම ඊට වෙනස්ය. එය සිදුකරන්නේ හිමිකරුවාගෙන් හෝ අන් අයගෙන් සැඟවී හොර රහසේය. ඉහත විස්තර කරන ලද ආයෝජන මණ්ඩලය යටතේ කටයුතු කරන ආයතනවල අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය සම්බන්ධයෙන් ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශයේ එම තීරණය සම්පූර්ණයෙන්ම බලහත්කාරයකි. එය මංකොල්ල කෑමක් මිස වෙනකක් නොවේ.
මෙහිදී ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාතයාංශයට අවශ්‍ය වී ඇත්තේ ආණ්ඩුවට හිතවත් පුද්ගලයින් පිරිසකට එම අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය තරගයකින් තොරව ලබාදීම බව පැහැදිලිය. සමහරවිට ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශය නම්කර ඇති පුද්ගලයින් ඇත්තම ගැනුම්කරුවන් නොවිය හැකිය. ඔවුන් දේශපාලකයින්ගේ හෝ වෙනත් අයගේ අතකොළු විය හැකිය. මේ තීරණයේ සැබෑ ප‍්‍රතිලාභ ලබන්නන් දේශපාලකයින් විය හැකිය.
උදාහරණයකට ගතහොත් ඒකළ පිහිටි වීල් ඉංජංනියරින් ලංකා පෞද්ගලික සමාගමේ අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය ලබාදෙන ලෙස ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශය නිර්දේශ කර ඇත්තේ, ජාතික හැඳුනුම්පත් අංක 833291297V හිමි කඩවත, දේවාල පාර, කැන්දලියද්ද පාළුව අංක 445/3ඒ පදිංචි එන්ඊ ප්‍රේමරත්න නැමැත්තෙකුටය. බියගම ඇන්සල් ලංකා සමාගමේ අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය ලබාදෙන ලෙස නියම කර ඇත්තේ ජාතික හැදුන්ම්පත් අංක 983110460V හිමි අටාල, පින්දෙනිය, ඒ 95 පදිංචි ඩබ්ලිව්කේඑම් ප‍්‍රියදර්ශනටය. මේ අය බොහෝ විට සැබෑ ගැනුම්කරුවන් නොව නාමික ගැනුම්කරුවන් විය හැකිය.
ආයෝජන මණ්ඩලය යටතේ කටයුතු කරන සෑම ආයතනයකටම ඔවුන්ගේ අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය දේශීය වෙළඳපොලට නිකුත් කිරීමේ හැකියාවක් නැති අතර දේශීය වෙළඳපොලට නිකුත් කිරීමේ හැකියාව ඇතද ඒ සඳහා ද සීමාවන් පවතී. එය සිදුවන්නේ එක් එක් ආයතනය ඇතිකර ගන්නා ගිවිසුම අනුවය. සමහර ආයතන අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය ඇතුළු සියයට සීයයක්ම අපනයනය කළ යුතු අතර සිය නිෂ්පාදනවලින් දේශීය වෙළඳපොලට දැමිය හැකි උපරිම ප‍්‍රමාණය සියයට 20කි. ඇතිකර ගන්නා ගිවිසුම් අනුව එම ප‍්‍රමාණය සියයට 5, 10, 15 ආදී ලෙස වෙනස් වේ. එසේ දේශීය වෙළඳපොළට එම ද්‍රව්‍ය විකිණීමේදී එය නිකම්ම කළ නොහැකි අතර ඒ සඳහා වූ බදු අයකිරීම් සිදුකෙරේ. මන්ද එම ද්‍රව්‍ය අපනයනය අරමුණු කර ගනිමින් බදු රහිතව ආනයනය කර ඇති නිසාය.
මේ ආකාරයට දේශීය වෙළඳපොළට මුදාහරින ද්‍රව්‍ය සම්බන්ධයෙන් ආයෝජන මණ්ඩලය දැනුවත් කිරීම සිදුකළ යුතු අතර එහි අංශයක් විසින් එසේ දේශීය වෙළඳපොලට මුදා හරින ද්‍රව්‍ය මුදා හැරීමට අවසර ඇති ප‍්‍රතිශයට තිබෙනවාද නැද්ද යන්න පිළිබඳව මෙන්ම මුදා හැරීමේදී ගෙවිය යුතු බද්ද පිළිබඳ ගණනය කිරීම්ද සිදුකර ඒ පිළිබඳ දැනුම් දෙයි.
ඉහතින් විස්තර කරන ලද අයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශයේ මංකොල්ලය අපට ප‍්‍රශ්න කිහිපයක් ඉතිරි කරයි. ඉන් එකක් වන්නේ ආයෝජන මණ්ඩලය යටතේ කටයුතු කරන ආයතනවල අතිරික්ත හා බැහැර කරන ද්‍රව්‍ය ලබාදීම සඳහා නිර්දේශ කර ඇති පුද්ගලයින්ව එම අමාත්‍යාංශය තෝරා ගත්තේ කෙසේද යන්නය. ඒ සඳහා ප‍්‍රසිද්ධ කැඳවීමක් කළේද, නැතහොත් දේශපාලකයින් හෝ වෙනත් පුද්ගලයින්ගේ ලැයිස්තු හෝ නිර්දේශ මත පුද්ගලයින් තෝරා ගත්තේද, ඒ ඒ ආයතන සඳහා එම පුද්ගලයින් නිර්දේශ කිරීමේදී සලකා බැලූ සුදුසුකම් මොනවාද යන්න ඒවාය.
අනෙක් ප‍්‍රශ්නය වන්නේ ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශය ඇත්තේ ප‍්‍රතිපත්තිමය තීරණ ගැනීමටද, නැතහොත් මේ ආකාරයට ශ‍්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයේ කටයුතුවලට අතපෙවීමටද යන්නය.
මෙහිදී මුලින් සඳහන් කළ කරුණ යළි සඳහන් කිරීම වැදගත්ය. ජනාධිපති රනිල් වික‍්‍රමසිංහ හොරෙක් නොවේ යැයි කීවත්, හොරු ආරක්ෂා කරනවා යැයි කීවත්, ආයෝජන ප‍්‍රවර්ධන අමාත්‍යාංශය බාර ඇමතිවරයා ලෙසට මේ මංකොල්ලයට ඔහු වගකිව යුතු බව හා එම වගකීමෙන් ඔහුට මිදිය නොහැකි බවය.
