No menu items!
29.7 C
Sri Lanka
29 March,2024

ආසුවෙන් පුරන පිනුම
පෙළෙන් එකෙන් බඩ පිනුමට

Must read

■ ඇන්තනී වෙරංග පුෂ්පික

පොඩි කාලයේ ඉඳන්ම පිනුම් ගහන්න අපි හැමෝම කැමතියි. ගොඩක් දෙනෙක් පිනුම් ගහලත් ඇති. පිනුම් ගහන්න ගිහිල්ලා පස්ස බිම ඇනගෙනත් ඇති. පිනුම් ගහන්න බැරි නම් පිනුම් ගහන දිහා බලන් ඉන්න එකත් හිතට සතුටක්. පිනුමට අපේ ජන සමාජය ඇතුළේ අදටත් විශේෂ තැනක් තියෙනවා. ඒ වගේම තමයි පිනුම් ගහන්න පුළුවන් අය ඉන්නෙ ගොඩක් අඩුවෙන්. ඒ නිසාම පිනුම්කරුවන්ටත් සමාජය ඇතුළේ වටිනාකමක් තියෙනවා.


පිනුම කියන එක පොඩි කාලේ සෙල්ලමට බඩ පිනුමක් ගහනවා වගේ සරල දෙයක් නම් නෙවෙයි. බඩ පිනුමක් ගහන්න කියලා පොඩි එවුන්ට විහිළු කළාට බඩ පිනුමෙ තියෙන බැරෑරුම්කමත් ඉදිරියට කියවගෙන යද්දි දැනගන්න පුළුවන් වේවි. පිනුම ගොඩක් වෙලාවට අපිට දැකගන්න පුළුවන් වෙන්නේ පෙරහැර ඇතුළේ, ගම්මඩු, දෙවොල්මඩු, ශාන්තිකර්ම ඇතුළේ. ඊට අමතරව දේශපාලන වේදිකාවලත් එක එක පැත්තට පිනුම් ගහනවා. හැබැයි මේ කතා කරන්නේ නම් දේශපාලන පිනුම් ගැන නෙමෙයි. අපි හැමෝම බලන්න ආස කරන නර්තනය ඇතුළේ තියෙන පිනුම් ගැන.


පිනුම උඩරට, පහතරට සහ සබරගමුව කියන නර්තන සම්ප්‍රදායන් තුනෙහිම දැක ගන්න පුළුවන්. ඊට අමතරව නිර්මාණාත්මක නර්තනයන් ඇතුළේ සහ විවිධ වූ රංගනයන් ඇතුළේ එක එක ජාතියෙ පිනුම් තියෙනවා. කොහොම වුණත් පිනුම කියන්නෙ නර්තනයට අයිති දෙයක් නෙමෙයි. ප්‍රේක්ෂකයන්ගේ ආකර්ෂණය සහ අවධානය තබා ගන්න පසුකාලීනව එකතු කළ අංගයක් හැටියට තමයි සලකන්නේ. පිනුම ගැන කතා කරන්න පාරම්පරික නර්තන ශිල්පී සමිත් මහත්මයා අපිට මුණගැසුණා.


‘පිනුම කියන්නෙ පිම්ම කියන අදහස. ඇඟේ තියෙන සම්පූර්ණ ශක්තිය තමයි පිනුමෙ තියෙන්නේ. පිනුම අංගම් කලාවට අයිති දෙයක් මිස නර්තනයට අයිති දෙයක් නෙවෙයි. අංගම් කලාවෙ අනිවාර්ය අංගයක් තමයි පිනුම. බොහොම ජවසම්පන්නව කරන පිනුම් එක්ක තමයි අංගම් කලාව පැවතුණේ. අපේ රටට විදේශීය ආක්‍රමණ එද්දී ඔවුන්ට තිබුණ ලොකුම තර්ජනයක් තමයි අංගම් සටන්කරුවන්. මේ නිසා පසුකාලීනව අංගම් සටන් කලාව තහනම් කරලා, අංගම් ශිල්පීන් හොය හොයා ඝාතනය කළා. මේ නිසා අංගම් කලාව හොර රහසේ පුරුදු වුණේ නර්තනය කරන මුවාවෙන්. මේ නිසා අංගම් ශිල්පීන් නර්තනය පුරුදු වුණා වගේම නර්තන ශිල්පීනුත් අංගම් කලාව පුරුදු වුණා. පසුකාලීනව අංගම් කලාවෙ තිබුණ විචිත්‍රවත් ජව සම්පන්න පිනුම්, කරණම් නර්තනයට එකතු කර ගත්තා.


ගම්මඩු, දෙවොල්මඩු, ශාන්තිකර්ම පවත්වන්නෙ රාත්‍රියට. රෑ දහය එකොළහ වෙද්දි බලන්න එන මිනිසුන්ට ඈනුමක් දෙකක් යනවා. පාන්දර එක දෙක වෙද්දි ගෙදර යන්න තමයි බලන්නේ. මෙන්න මේ වෙලාවට පිනුම්, කරණම් එක්ක කරන ජව සම්පන්න විචිත්‍රවත් අංගයන් ඉදිරිපත් කරලා, මිනිස්සු තුළ ප්‍රබෝධයක් ඇති කරනවා. හොඳ හොඳ සෙල්ලම් එළිවෙන ජාමෙට කියන්නේ ඒ නිසා.


සාම්ප්‍රදායික නර්තනය ඇතුළට පිනුම එකතු කරගන්න පුරෝගාමී වෙච්ච පිරිසකුත් ඉන්නවා. පානදුරේ මලකටු ගුරුන්නාන්සේ, වැල්ලෙ සීයා, වැල්ලෙ පොඩී වගේ අය තමයි පරණම පිනුම් ශූරයෝ. මේ අය ඉඳලා තියෙන්නෙ අපේ ගුරුන්නාන්සේගෙත් ගුරුන්නාන්සේගෙ තරුණ කාලයේ. මාදුළුවාවේ බර්ටි ගුරුතුමා, කොට්ටාවේ මෝනිස් ගුරුතුමා වගේ අය තමයි පසුකාලීනව පිනුම නර්තනය ඇතුළට ගෙන එන්න පුරෝගාමී වුණ පිනුම්කරුවන්.’


පහන් මධුසංක පාරම්පරික නර්තන ශිල්පී සමිත ගුරුතුමාගෙන් නර්තනය ඉගෙන ගන්න ශිෂ්‍යයෙක්. පහන් නර්තනයට වගේම පිනුම්වලටත් අතිදක්ෂයෙක්. සමිත් ගුරුතුමාගෙන් නැටුම් ඉගෙනගන්න එන අයට වගේම පිනුම් ගැන උනන්දුවක් තියෙන පිනුම් ඉගෙන ගන්න එන අයටත් පිනුම් පුරුදු කරන්නෙ පහන්.


‘මම පිනුම් ගහන්න පුරුදු වෙන්න පටන් ගත්තෙ දෙක වසරෙදි වගේ. මට වැඩිය අපේ තාත්තාට තමයි මට පිනුම් ගහන්න පුරුදු කරන්න ඕනෑකම තිබුණේ. තාත්තා තමයි ඉනෙන් නවලා පිනුම් ගහන්න කියලා දුන්නෙ. පිනුම් ගහන්න පුරුදු වුණාට පස්සෙ පහතරට නැටුම්වලටත් යොමු වුණා. අපේ තියෙනවා කලඑළි මංගල්‍යයක්. ඒකට පිනුම් පුරුදු වෙන්න, පිනුම් ගැන දන්න නුවන් කියලා අයියා කෙනෙක් ගෙන්නලා වෙනමම පුරුදු වුණා. පිනුම් ගහන්න කලින් ගොඩක් දේවල් තියෙනවා කරන්න. ඊට පස්සෙ මම තනියම පිනුම් පුරුදු වුණා. සමහර දවස්වලට බීච් එකට ගිහිල්ලත් පුරුදු වුණා. බීච් එකේදි ගොඩක් උඩ පනින්න අමාරුයි. තමන්ට පිනුම් ගහන්න පුළුවන් කියලා දැනෙනකන් බීච් එකේ පුරුදු වුණා. බීච් එකේ පිනුම් ගහන්න පුරුදු වෙලා ගොඩ ඇවිත් පිනුම් ගහන එක ගොඩක්ම ලේසි වුණා.’


පිනුම් පුරුදු වෙන්න එන අලුත් කෙනෙක් ආ හැටියෙම පිනුම් ගස්සවන්නෙ නැහැ. නැටුම්වල තියෙන දණ්ඩි කඳ වගේ පිනුම් පුරුදු වෙන අයටත් පිනුම් කඳක් තියෙනවා. දෙපැත්තෙන් කරු දෙකක් බැඳලා පුරුදු වෙන්න එන කෙනාගෙ උස අනුව කෙසෙල් කඳක් බඳිනවා. කාලයක් පිනුම් කඳේ පල්ලෙහාට ඉන හරියෙන් පොළොවෙ අත් දෙක ගෑවෙන්න නැවිලා නැවිලා ඇඟ ඒකට හුරු වුණාට පස්සෙ ඒකෙන් අයින් කරන්නෙ.
පිනුම් ගහන්න පුරුදු වෙන්නම වෙනම තැනක් තියෙනවා ඒකට කියන්නෙ පිනුම් වල කියලා. පිනුම් වලක් අඩි 15ක් 20ක් දිගයි. අඩි 8ක් විතර පළලයි. පොළොවෙ යටට අඩි දෙකහමාරක් විතර හාරලා ඒ වලට කොහුබත් හරි, පිදුරු හරි, ලී කුඩු වගේ දේකින් පුරවලා තමයි පිනුම් වල හදන්නෙ. සුමානයක් දෙකක් විතර පිනුම් වලේ පුරුදු කරලා තමයි ගොඩට ගන්නෙ. කලින් කිව්වා වගේම පිනුම් ගහනවා කියන එක සරල කාරණයක් නෙමෙයි. කාලයක් තිස්සේ පුහුණු වෙන්න ඕනෑ, ශරීරයේ තියෙන නම්‍යශීලීබව සහ ශරීරයේ හැඩය වගේම තාක්ෂණික ශිල්පීය ක්‍රම නියමාකාරයෙන්ම කළ යුතු දෙයක්. මේ ගැනත් පහන් අපත් සමග කතාබහ කළා.


‘පිනුම් ගහන කෙනෙක්ගෙ අත්දෙක ගොඩක් ශක්තිමත් වෙන්න ඕනෑ. මොකද මුළු ශරීරයෙම බර එන්නෙ අත් දෙකට. ඒ වගේම තමයි පිනුම් ගහන්න කලින් අත් දෙකෙන් හිටගෙන ශරීරයේ සමබරතාවය තියා ගන්න ඕනෑ. පිනුම් ගහනවා කියන එක කලබල වෙලා කරන්න පුළුවන් දෙයක් නෙමෙයි. කවුරුවත් කිව්වාට කරන්න පුළුවන් දේකුත් නෙමෙයි. විශේෂයෙන්ම ශරීරයේ සමබරතාවය වගේම හිත එක තැනක තියාගන්න ඕනෑ. හොඳ මානසිකත්වයක් තියෙන්නත් ඕනෑ. පිනුම ගහදිදි, පොළොවට කකුල තියනකොට පොළොවෙ ස්පර්ශ වෙන්න ඕනෑ ඇඟිලිවලින්. විලුඹ පොළොවෙ වැදෙන එක ස්නායුවලට හොඳ නැහැ. ඒ වගේම තමයි පිනුම ගහද්දි හරියටම ටයිමින් තියෙන්න ඕනෑ. ටයිමින් මිස් වුණොත් අනතුරක් වෙන්නත් පුළුවන්. වේගය, දුවගෙන යන දුර ප්‍රමාණය, පරතරය වගේ දේවල් හොඳට පුරුදු වෙන්න ඕනෑ. පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම පිනුම් පුරුදු වෙනවා නම් තමයි වැඩියෙන්ම හොඳ. පිනුම්වලට නම්‍යශීලීබව කියන දේ තියෙන්නම ඕනෑ දෙයක් නිසා. සාමාන්‍යයෙන් අවුරුදු 18,20 පැන්නාට පස්සේ පිනුම්වලට ගැළපෙන ශරීරයේ තියෙන්න ඕනෑ නම්‍යශීලීබව හදා ගන්න ගොඩක් අමාරුයි.


ඒ වගේම තමයි කාටවත් හැමදාම පිනුම් ගහන්න බෑ. උපරිම අවුරුදු 12ක් 13ක් තමයි පිනුම් ගහන්න පුළුවන් ජවයක් තියෙන්නේ. එතැනින් එහාට ගහන්නෙ පුරුද්දට වගේ ගහන පිනුම් තමයි.’


අපි පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම සෙල්ලමට එක එක විදියෙ පිනුම් ගහනවා තමයි. හැබැයි ඒ පිනුම් වගේ නෙමෙයි මේ කියන පිනුම්. හරිම තැනින් ශිල්පය අල්ලගත්තෙ නැත්නම්. අවසානය ඒ තරම් සුන්දර නොවෙන්නත් පුළුවන්. පහන් කියන්නෙ විවිධාකාරයේ පිනුම් ගහන්න පුළුවන්. ගොඩක් දෙනෙක්ට ගහන්න බැරි පිනුම් වර්ග ගහන්න පුළුවන් කෙනෙක්. ඔහු අපත් සමග විවිධ වර්ගයේ පිනුම් ගැන දීර්ඝ වශයෙන් විස්තර කළා.
‘අපි පොඩි කාලෙ ඉඳන් ගොඩක් දෙනෙක් ගහන පිනුමක් තමයි අත් දෙක බිමට තියලා ගහන කරත්ත රෝද පිනුම. පිනුම් ගහන්න ඉගෙන ගන්න එන අලුත් කෙනෙක් මුලින්ම පුරුදු වෙන්නත් ඕනෑ කරත්ත රෝද පිනුම ගහන්න. හැබැයි පොඩි කාලෙ සෙල්ලමට පිනුම් ගැහුවා වගේ නෙමෙයි. තනි කෙලින් ඉරක කරත්ත රෝද පිනුම ගහන්න ඕනෑ ඉර දිගේ. ඒකෙදි දණහිස් කෙලින් වෙන්න ඕනෑ, අත් දෙක නමන්නත් බැහැ, ශරීරයේ රේඛා හැඩතල කෙලින් තියාගෙන පිනුම ගහන්න පුළුවන් වෙන්න ඕනෑ. කරත්ත රෝද පිනුම ඉරක් දිගේ රේඛා හැඩතල එක්ක ගහන්න පුළුවන් කියන්නෙ ශරීරයේ සමබරතාවය තියෙනවා. ඊට පස්සෙ තමයි ඊළඟ පියවරට යන්නේ. පිනුමක් පටන් ගනිද්දි සාමාන්‍යයෙන් කරත්ත රෝද පිනුමෙන් තමයි පටන් ගන්නෙ.


කරත්ත රෝද පිනුමෙන් පස්සෙ ඊළඟ පිනුමට ප්‍රවේශයක් ගන්න ඕන. ඊළඟ පිනුමට ගන්න ප්‍රවේශයට කියන්නේ ‘ආසුව’ කියලා. ආසුව ගහන්නෙ කරත්ත රෝද පිනුම වගේම පිනුමකින් අවසානයේ කකුල් දෙක එක තැනකට ගන්න එකෙන්. පිනුමක් පුරන්නෙ ආසුවෙන්. එක පාරටම පිනුමක් ගහනවාට වැඩිය ආසුවකින් පිනුමක් පටන් ගන්න කොට ලොකු ගැම්මක් ගන්න පුළුවන් ඊළඟ පිනුමට. ඊට පස්සෙ තමයි ටිකක් අමාරු පිනුම්වලට යන්නේ. තමන්ගෙ පිටුපසට පොළොවට අත් දෙකම තියලා ගහන පිනුමට කියන්න ‘පෙළෙන් එක’ ගහනවා කියලා. දෙකක් ගහනවා නම් ‘පෙළෙන් දෙක.’ එක දිගට ඒ වගේ පිනුම් කිහිපයක්ම ගහනවා නම් ඒකට කියන්නෙ ‘පෙළෙන් වැල ගහනවා’ කියලා.
පෙළෙන් එක, පෙළෙන් දෙක, පෙළෙන් වැල ගහන්න පුළුවන් වුණාට පස්සෙ පුරුදු වෙන්නෙ ඊටත් වඩා අමාරු පිනුම් වර්ගයක්. ඒකට කියන්නෙ ‘හිට්ට ගහනවා’ කියලා. හිට්ට ගහන එක පුරුදුවෙන එකත් හිට්ට ගහන එකත් ලේසි නැහැ. හිට්ට ගහන්නෙ පිටිපස්සට. හිට්ට ගහද්දි පොළොවට අත්දෙක ස්පර්ශ වෙන්නේ නැහැ. මේකෙදි වෙන්නෙ උඩදි ශරීරයෙන්ම වටයක් කැරකිලා නැවත් කකුල් දෙකින්ම හිට ගන්නවා. හිට්ට ගහන එකත් පෙළෙන් වැල ගහනවා වගේම එක දිගට කිහිපයක්ම ගහන්නත් පුළුවන්. හැබැයි එහෙම ගහන අය ගොඩක් අඩුයි.


පිටිපස්සට වගේම ඉදිරියට ගහන පිනුමුත් තියෙනවා. පිටිපස්සට පෙළෙන් ගහනවා වගේ ඉස්සරහට අත් දෙකම පොළොවට තියලා ඉස්සරහට ගහන පිනුමට කියන්නෙ ‘බඩිය’ කියලා. බඩියත් පෙළෙන් ගහනවා වගේම එක දිගට කිහිපයක්ම ගහන්නත් පුළුවන්. ඒ වගේම තමයි පිටිපස්සට පිනුමක් ගහද්දි පිනුම පුරන්න ගහන ආසුව වගේම පිනුමක් ඉදිරියට පිනුමක් ගහද්දිත් ගහනවා. ඒකට කියන්නෙ ‘බඩ පිනුම් ආසුව’ කියලා. බඩ පිනුම් ආසුව ගැහුවාට පස්සෙ ඉස්සරහට ගහන තවත් පිනුමක් තමයි ‘බඩ පිනුම’ කියන්නෙ. බඩ පිනුම කියන්නෙ පිටිපස්සට හිට්ට ගැහුවා වගේ ඉස්සරහට පොළොවෙ අත් ස්පර්ශ කරන්නෙ නැතිව උඩදි වටයක් කැරකිලා ඉස්සරහට ගහන පිනුමට. ඒ පිනුමත් පුරුදු වුණාට පස්සෙ තවත් පිනුමක් තියෙනවා, ඒකට කියන්නෙ ‘පත්තිරිප්පු බාගෙ ගහනවා’ කියලා. පත්තිරිප්පු බාගෙදි හිට්ට ගහන ගමන්ම උඩදි අනිත් පැත්තට හැරිලා තමයි බිමට කකුල් දෙක තියන්නෙ.


ඒකෙනුත් පස්සෙ තව පිනුමක් තියෙනවා, හිට්ට ගහන විදිහටම පිනුම ගහන ගමන් උඩදි වට එකහමාරක් කැරකිලා තමයි නැවත කකුල් දෙක තියන්නෙ. මේකට කියන්නෙ ‘පොටෙයි බාගෙ’ කියලා. පොටයි බාගෙ ගහන්න පුළුවන් අය ගොඩක්ම අඩුයි. ඒ තරම්ම අමාරු පිනුමක් තමයි පොටෙයි බාගෙ කියන්නෙ. ඒ වගේම තමයි හිට්ට ගහලා හිට්ටට බඩිය අල්ලන අයත් ඉන්නවා. ඒකට කියන්නෙ ‘ඉරට්ටිය අල්ලනවා’ කියලා. හිට්ට ගහද්දි උඩදි කැරකෙන්නෙ ගුලිවෙලා වගේ, ගුලිවෙන්නෙ නැතිව අතපය විසුරුවලා ගහන පිනුම තමයි ‘උකුස්සා ගහනවා’ කියන එක. දෙන්නෙක් එක්ක එකතුවෙලා මාරුවෙන් මාරුවට ගහන ‘ජෝඩු පිනුම්’ කියලා පිනුම් වර්ගයකුත් තියෙනවා. මේ වගේ පිනුම් තමයි වැඩිපුරම ගහන්නෙ. මීට අමතරව තවත් පිනුම් වර්ග තියෙන්න පුළුවන්.’


පිනුම කියන්නෙම ආශාව, ඇම්ම, කුතුහලය, පුහුණුව, ත්‍රාසය, භීතිය මේ සියලුම දේකම එකතුවක්. සමාජයේ මිනිස්සු 100 කින් දෙන්නෙක්ටවත් පිනුම කියන එක කරන්න බැහැ. ඒ නිසාම පිනුම් ගහන්න පුළුවන් නම් ඔහුට වටිනාකමක් තිබෙනවා. විශේෂයෙන්ම නර්තනය ඇතුළේ. අනිත් කාරණාව තමයි පිනුම් ගහන්න පුළුවන් නීරෝගිමත්, දැඩි හිතක් වගේම තමන් ගැන හොඳ විශ්වාසයක් තියෙන අයට විතරයි.■

- Advertisement -

පුවත්

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisement -

අලුත් ලිපි