මහේල ජයවර්ධන, කුමාර් සංගක්කාර, ටීඑම් ඩිල්ෂාන් වැනි ක‍්‍රීඩකයන් සමුගත් පසු අපේ ක‍්‍රිකට් හැල්මේ පහළට වැටෙන්නට විය. එයට ප‍්‍රධානම හේතුව ලෙස කිව හැක්කේ කණ්ඩායමට නිරන්තරව සිදුවූ දේශපාලන බලපෑම් මැඬ සාර්ථකත්වයට යන්නට මෙම ක‍්‍රිකට් දැවැන්තයන්ට පසුව බිහිවූ නායක උපනායක යන තනතුරුවලට නොහැකි වීමය. මෙනිසා මැතිව්ස්ගේ නායකත්වය මෙන්ම දිනේෂ් චන්දිමාල් වැනි යොවුන් ක‍්‍රීඩකයෙකුගේ නායකත්වය ගෙඟ් ගහගෙන ගියේය. මේ දෙදෙනාම ක‍්‍රිකට් දේශපාලනයට යටවූ බව පොදු පිළිගැනීමය. මෙම තත්ත්වය තුළ කණ්ඩායමට අත්වූ සෝචනීය ඉරණමට විරුද්ධව සටන් කළේ ලසිත් මාලිංග පමණි. එම සටනට ඔහුට පෙරළා ලැබුණේ කැපිලි කෙටිලිය. එම කැපිලි කෙටිලි කෙතරම් දැයි පෙනුණේ ඔහුගේ නායකත්වය යටතේ සමහර ක‍්‍රීඩකයන් ක‍්‍රීඩා කරන්න අකමැති වීමය. ලෝකයේ වෙනත් රටවල ක‍්‍රිකට් කණ්ඩායම්වල මෙවැනි ප‍්‍රශ්න ඇතිවෙනවාදැයි සැක සහිතය. ඒ මන්ද විනය නීතිරීති ඒ තරම්ම ඒ රටවල ප‍්‍රබල නිසාය.
මෙලෙස ක‍්‍රිකට් අර්බුදය එන්න එන්නම උත්සන්න වන විට අප කළේ කවදත් කරන ලෙස හිසේ රුදාවට කොට්ටය මාරු කිරීමය. එසේ මාරු කළ එක කොට්ටයකි හතුරුසිංහ. චන්දික හතුරුසිංහ පුහුණුකරු ලෙස පත්කළ පසුව ඔළුව කැක්කුම සුවවෙනු ඇතැයි ක‍්‍රිකට් ගොඩවෙදුන් කොච්චර කීවත් අන්තිමට සිදුවුණේ ඔළුවේ කැක්කුම ඉරුවාරදයක් වීමය. දැන් ඉතිං මොළයේ සැත්කමකින් තොරව මේ ඔළුවේ කැක්කුම නැතිකරනවා බොරුය.
මේ ඔළුවේ කැක්කුම නතර කරගන්නට බෙහෙත් යෝජනා කළ එක් අයෙකි මහේල ජයවර්ධන. ඒ 2015 තරම් ඈතකදීය. ඒ සිදත් වෙත්තමුණි අන්තර් පාලන සභාපති ලෙස සිටින කාලයේය. එහෙත් ලංකාවේ ක‍්‍රිකට් පණ්ඩිතයෝ මහේලගේ යෝජනා කුණු කූඩයට විසි කළෝය. දැන් මහේල ජයවර්ධනට ඉන්දියානු ජාතික කණ්ඩායමේ ප‍්‍රධාන පුහුණුකරුධුරය ලැබෙන්නට යනවා යැයි කතාවක් තිබෙන්නේය. ඒ අප තවත් පුහුණුකරුවෙකු සොයන ඇසිල්ලකය. දැනගන්නට තිබෙන ලෙස ඔහු එම පුහුණුකරුධුරයට අයැදුම්කර තිබේ. ඉන්දියානු ක‍්‍රිකට් පාලක මණ්ඩලය තමන්ගේ ජාතික කණ්ඩායමේ පුහුණුකරු ලෙස පත්කරගන්නා පුද්ගලයාට තිබිය යුතු සුදුසුකම් ගොන්නක් ගැන සඳහන් කරයි. එම ගොන්නට අනුව මහේල ජයවර්ධන ඉහළින්ම සුදුසුය.
ඊටත් වඩා සිත්ගන්නා කතාව වන්නේ එම ධුරයට අයැදුම් කර ඇති අනෙක් පුද්ගල නාමාවලිය සහ ඔවුන්ගේ සුදුසුකම් දෙස බලන විට මහේල එම ගොනුව තුළද ඉදිරියෙන්ම සිටීමයි. අයිපීඑල් තරගාවලිය තුළ මුම්බායි ඉන්ඩියන්ස් කණ්ඩායමේ පිතිකරණ පුහුණුකරු වීමද මහේලට අමතර සුදුසුකමක් වෙනු ඇත. මහේලට මෙම තනතුර ලැබුණා නොලැබුණා, මහේල පිළිබඳව අලූත් වූ මේ කතාබහ තුළ මහේලගේ ක‍්‍රිකට් ගොඩනැගීමේ යෝජනාවලිය නැවත සංවාදයට විවෘත කිරීම හොඳ දෙයකි. ලෝක කුසලානයෙන් පසුව ලංකාවේ ක‍්‍රිකට් උඩුයටිකුරු කරනවා යැයි කෑගැසූ ක‍්‍රීඩා අමාත්‍ය හරීන් ප‍්‍රනාන්දුට වුවත් ඕනෑ නම් මේ යෝජනා පිළිබඳව සලකා බලන්නට හැකිය. අනික් පැත්තෙන් අප දැන් පුහුණුකරුවෙකු සොය සොයා සිටින තත්ත්වය තුළ ඕනෑ නම් මහේල ජයවර්ධන පිළිබඳවද සලකා බැලිය හැකිය.
මහේලගේ යෝජනා
අවුරුදු 24 න් පහළ පළාත් තරගාවලියක් පැවැත්වීම. ඊට එම පළාත් නියෝජනය කරන අවුරුදු 20න් පහළ ක‍්‍රීඩකයන් දෙදෙනකු හෝ තිදෙනෙකු ඇතුළත් විය යුතුය.
දැනටත් පවත්වාගෙන යන අන්තර් සමාජ එක්දින, තුන්දින තරගාවලි තවදුරටත් පැවැත්වීම. මීට අමතරව අන්තර් පළාත් සිවු දින, එක්දින සහ විස්සයි විස්ස තරගාවලි පැවැත්වීම. මෙම තරගාවලි සඳහා ශ‍්‍රී ලංකාව පළාත් 05 කට වෙන්කර, එම එක් එක් කණ්ඩායම ස්ථිර ක‍්‍රීඩාංගණයක් කේන්ද්‍රගත කර පිහිටුවා, වාර්ෂිකව නිශ්චිත කාලසීමාවකදී එම තරග පැවැත්විය යුතුය. ඔහු මෙහිදී ශ‍්‍රී ලංකාවේ ජාත්‍යන්තර ක‍්‍රීඩාංගණ පහක් වටා මෙම කණ්ඩායම් ගොඩනගා තරග පැවැත්වීමට යෝජනා කරන්නේය. මෙම සෑම පළාතකටම අන්තර් සමාජ කණ්ඩායම් දෙකක් හෝ තුනක් සමග එම පළාත්වල තිබෙන කණ්ඩායම් මෙන්ම එම පළාත්වල පාසල් කණ්ඩායම් ද අනුයුක්ත කළ යුතුය. මෙම යෝජනාවලට අමතරව ඔහු ක‍්‍රීඩකයන්ට ගෙවීම් කළ යුතු ආකාරය පිළිබඳවද යෝජනා ගෙන එයි.
ශ‍්‍රී ලංකාවේ ජාතික කණ්ඩායමේ කොන්ත‍්‍රාත් ක‍්‍රීඩකයන්ගේ සංඛ්‍යාව 30කට සීමා කළ යුතු බව කියන මහේල එම ක‍්‍රීඩකයන් ඒ බී සී ඞී ලෙස වර්ග කරමින් කොන්ත‍්‍රාත් ලබා දිය යුතු යැයි යෝජනා කරයි.. ‘ඒ‘ – වසර දහයකට වැඩි කාලයක් ක‍්‍රීඩා සමාජ තරගවලට ක‍්‍රීඩා කිරීම හෝ ශ‍්‍රී ලංකාව නියෝජනය කළ ක‍්‍රීඩකයකුට වාර්ෂිකව රුපියල් ලක්ෂ 4ක් ගෙවිය යුතු බවද, ‘බී‘ – වසර පහකට වැඩි කාලයක් ක‍්‍රීඩා සමාජ තරගවලට ක‍්‍රීඩා කරන ලද ක‍්‍රීඩකයකුට වාර්ෂිකව ලක්ෂ 3 ක මුදලක් ගෙවිය යුතු බවද, ‘සී‘ – වසර තුනකට වඩා ක‍්‍රීඩා සමාජ තරගවලට ක‍්‍රීඩා කළ ක‍්‍රීඩකයකුට වාර්ෂිකව රුපියල් ලක්ෂ 2 ක් ගෙවිය යුතු බවද, ‘ඞී‘ – අනෙකුත් ක‍්‍රීඩකයකුට වාර්ෂිකව රුපියල් ලක්ෂයක මුදලක් ගෙවිය යුතු බවද යෝජනා කරයි.
මෙම මුදලට අමතරව ක‍්‍රීඩකයකු ක‍්‍රීඩා කරන සිවුදින තරගයකට රුපියල් 80,000ක්, එක්දින තරගයකට රුපියල් 25,000ක් සහ 20-20 තරගයකට රුපියල් 15,000ක් බැගින් ගෙවීමට ද ඔහු යෝජනා කරන්නේය. ශ‍්‍රී ලංකාවේ පාසල් ක‍්‍රීඩාව දියුණු කළ යුතු බව කියන මහේල ජයවර්ධනගේ එම යෝජනාවලිය, ඒ සඳහා ශ‍්‍රී ලංකාවේ පාසල් ක‍්‍රිකට් ක‍්‍රීඩාව ප‍්‍රතිව්‍යුහ ගත කළ යුතු බව සඳහන් කරයි. එහිදී පාසල් ක‍්‍රිකට් තරග වයස අවුරුදු 20න් පහළ දක්වා පැවැත්විය යුතුය. මෙමගින් ක‍්‍රීඩා සමාජවලට ඇතුළු වීමට අවස්ථාව නොලැබෙන ක‍්‍රීඩකයන්ට තවත් වසරක් තරගකාරී ලෙස ක‍්‍රිකට් ක‍්‍රීඩා කිරීමට අවස්ථාව ලැබෙනු ඇත. පාසල් තරග ප‍්‍රමාණය තරග 16කට සීමා කිරීම, අවුරුදු 20න් පහළ තෙදින හෝ සිවුදින පළාත් තරගාවලියක් සහ එක්දින තරගාවලියක් පැවැත්වීම ආදිය ඔහු කරන අනික් යෝජනාය.
ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට් ආයතනයේ පරිපාලනය වෙනස් විය යුතු බවත්, ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට් ආයතනයේ කටයුතු නිරීක්ෂණයට පස් දෙනෙකුගෙන් යුත් කමිටුවක් පත් කළ යුතු බවත් ඔහු යෝජනා කරයි. ඔහු යෝජනා කරන එම නිරීක්ෂණ කමිටුවට දේශපාලනයට හෝ ක‍්‍රිකට් පරිපාලනයට සම්බන්ධ නොවූ ස්වාධීන පුද්ගලයන් ඇතුළත් කළ යුතුය. එම නිරීක්ෂණ ආයතනයට ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට් ආයතනයේ ප‍්‍රතිපත්තිමය තීරණ නිරීක්ෂණය කිරීමට ද ක‍්‍රිකට් විධායක කමිටුවේ තීරණ සම්බන්ධයෙන් නිශේධ බලයද ලැබිය යුතුය.
මෙම යෝජනාව ඉතාමත් හොඳ මෙන්ම කාලෝචිත බව අපගේද හැඟීමයි. මෙතනින්ද ඉදිරියට ගොස් ඔහු කියන්නේ ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට් විධායක කමිටුව සාමාජිකයන් 10දෙනෙකුට පමණක් සීමා කළ යුතු බවය. ඊට අමතරව ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට්හි සභාපති ධුරය දෙවසරකට වරක් වෙනස් කිරීමටද, කමිටු සාමාජිකයන්ට වසර අටකට වඩා විධායක කමිටුව නියෝජනය කරන්නට බැරිවෙන ලෙසද ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට් ආයතනයේ නීති වෙනස් කළ යුතු බව ඔහු යෝජනා කරන්නේය. මෙලෙස ඉතාමත් හොඳ යෝජනා රැුසක් ඉදිරිපත් වුණත් ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට් අතුරු කමිටුවේ පරිපාලනය අහවරවී 2016 වසරේදී ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට් ආයතනයේ සභාපති ධුරයට තිලංග සුමතිපාල මහතා ප‍්‍රමුඛ නව නිලධාරි කණ්ඩායමක් පත්වූ පසුව මහේල ජයවර්ධනගේ යෝජනා ගියේ කුණු කූඩයට ය. දැන් නැවත හරීන් ප‍්‍රනාන්දු ඇමතිවරයා මෙම යෝජනා පාර්ලිමේන්තුවට ගෙන එන බව දැනගන්නට ඇත. එය එසේ වෙනවා නම් හොඳය. ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට් පරිපාලනය වෙලාගෙන තිබෙන කුණු දේශපාලනය සෝදා පිරිසිදු කළ හැක්කේ මෙවැනි යෝජනාවලියක් ක්රියාත්මක කිරීමෙන් පමණි.x
