(තිසරණී ගුණසේකර විසින් Colombo Telegraph වෙබ් අඩවියේ පළකළ The President in the Pandemic ලිපියේ අසංක්ෂිප්ත සිංහල පරිවර්තනය)

”හෙට වන විට, සියල්ලම ඒ වනවිටත් වෙනස්ව දක්නට ලැබෙනු ඇත; හෙට වන විට, සියල්ලම ඒ වනවිටත් වෙනස්ව ඇති බව හැෙඟනු ඇත.” වික්ටර් ක්ලෙම්පරර් (The Language of the Third Reich)

ඒ 1348 වසරේ ඔක්තෝබරයයි. ඒ, පසුව ආ පරම්පරාවන් විසින් කළු/අඳුරු මරණය ලෙස හඳුන්වන ලද මහාමාරිය මුළු යුරෝපයම වෙළා ගත් සමයයි. ඇජිමට් නම් පුද්ගලයෙකු ජිනීවාහි දී අත්තඩංගුවට ගන්නා ලද අතර, පාපොච්චාරණයක් සඳහා ඔහුගේ අත්සන ලබාගෙන තිබුණි (රාජකාරිමය වාර්තාවන්ට අනුව, ඔහුව දෙවරක් ‘සුළු වධහිංසනයට’ ලක්කර තිබුණි). වධහිංසනයට ලක්කිරීම මගින් ලබාගත් ඔහුගේ පාපොච්චාරණයේ දී ඇජිමට් පවසන්නේ රබ්බයි හෙවත් යුදෙව් ආගමික වියතෙකුගේ ඉල්ලීම පිට යුදෙව් නොවන ජනතාව අතර වසංගතය පැතිරවීම සඳහා ඔහු විසින් ළිංවලට වස එක්කරන ලද බවයි. ඇජිමට් යුදෙව්වෙකු වීම හේතුවෙන් ඔහු ඉලක්කයට ගැනීම තුළින් මහාමාරියේ මුල්කාලයේදීම යුදෙව්වන්ට ඒ සම්බන්ධයෙන් චෝදනා එල්ල කිරීම සඳහා එය මූලික අඩිතාලමක් බවට පත්විය.

වසංගතය මගින් එල්ල වන අනතුරුදායක තත්ත්වය එකලට මෙන්ම මෙකලටත් එක සේ පොදුය. අතිශයින්ම බියට පත් බහුතර ක්‍රිස්තියානි ජනතාව තුළ සැකය සහ අවිඥානය රජකරන්නට ගත් බැවින් ඔවුහු එකාවන්ව එම අනතුරට මුහුණ දීම පසෙකලා ආගමික සුළුතරයක් මත සිය කෝපය සහ අවිශ්වාසය පළකරන්නට යෙදුණහ. In the Wake of the Plague නම් වූ සිය ග‍්‍රන්ථය හරහා නෝමන් කැන්ටර් නම් ඉතිහාසඥයා කියාපාන්නේ යුරෝපයේ වාසය කළ යුදෙව් ප්‍රජාවන්ව රෝග වාහකයන් ලෙස නම් කොට, ක්‍රිස්තියානින් අතර වුවමනාවෙන්ම රෝග බීජ පැළකරන්නන් ලෙස ඔවුන්ව හංවඩු ගසන ලද බවයි. ව්‍යාජ පුවත් සහ වෛරය පැතිරවීම නිසා යුදෙව්වන්ට එරෙහිව වධහිංසන පමුණුවන රැල්ලක් ආරම්භ විය. ‘කළු මරණය’ දුරස්ථ මතකයක් බවට පත්ව බොහෝ කාලයකට පසුව වුවද, යුරෝපය පුරා යුදෙව් විරෝධී මත අඛණ්ඩව වසංගතයක් ලෙසින් පැතිරෙනු දැකිය හැකි විය.

නව ගෝලීය වසංගතයක් ලොවම වෙළාගෙන ඇති මේ කාලයේ දී ඒ ඉතිහාසයම දෝංකාරයක් ලෙස අප වෙත පැමිණ ඇති බව දැනේ. The Pandemic is a Portal නමින් ප්‍රකට ලේඛිකා අරුන්දතී රෝයි විසින් පළකර ඇති රචනයේදී ‘ඉන්දියාව තුළ ප්‍රධාන ධාරාවේ ජනමාධ්‍ය විසින් වසර මුළුල්ලේම ක්‍රියාත්මක කරන ඔවුන්ගේ විෂ සහිත මුස්ලිම් විරෝධී න්‍යායපත්‍රය කෝවිඞ් පිළිබඳ වාර්තාකරණයට ද අන්තර්ගත කොට ඇත’ යනුවෙන් පවසන්නීය. ‘සමස්තයක් ලෙස ගතහොත් ඔවුන්ගේ වාර්තාකරණයෙන් අදහස් කෙරෙන්නේ මුස්ලිම්වරුන් මේ වෛරසය නිෂ්පාදනය කළ අතර, ශුද්ධ වූ යුද්ධයක් හෙවත් ජිහාදයක් ආකාරයෙන් වුවමනාවෙන්ම එය මිනිසුන් අතර බෝ කර හැරි බවකි” (Financial Times 3.4.2020).

ඒ හා සමානවම මුස්ලිම්-විරෝධී හිස්ටීරියාව ප්‍රචලිත කරන ව්‍යාපෘතියක් ශ්‍රි ලංකාව තුළ ද තරමක් වේගයෙන් ක්‍රියාත්මක වේ. අන්තර්ජාල විචාරකයන් විසින් වෛරසයට පණ දෙන්නන් ලෙස මුස්ලිම්වරුන්ට චෝදනා කරමින්, මුස්ලිම් රෝගීන් ‘සියදිවි නාශක ත්‍රස්තවාදීන්’ ලෙස හඳුන්වමින් සිටින අතර, ආණ්ඩුව ඒ බව නොදුටුවා සේ සිටියි.

ඉතාලියේ සිට නැවත මෙරට පැමිණි බොහොමයක් ශ්‍රි ලාංකිකයන් නිරෝධායනයට ලක්නොවී පැනයාමට උත්සාහ කළ විට, ආණ්ඩුව සහ ජනමාධ්‍ය ඉතාම නිවැරදි ලෙස සදාචාරය රකිමින් ඔවුන්ගේ ආගම හෝ ජාතිය පිළිබඳ සඳහන් කිරීමෙන් වැළකුණහ. එහෙත් මේ නිසි සදාචාරය කෝවිඞ්-19 වසංගතයට එරෙහි ජනාධිපති කාර්යසාධක බලකායේ ප්‍රධානී යුද හමුදාපති ශවේන්ද්‍ර සිල්වා විසින් පසුගිය සතියේ අමු අමුවේම කඩන ලදි. හිරු රූපවාහිනී නාලිකාවේ වැඩසටහනක් සඳහා සිවිල් ඇඳුමින් සැරසී පෙනී සිටි ලූතිනන් ජෙනරාල්වරයා පැවසුවේ ”ඊයේ දින රෝගියෙක් අකුරණ ප්‍රදේශයෙන් සොයාගැනුණා. අපි තවත් පුද්ගලයෙකු පුත්තලමෙන් සොයාගත්තා. ඔහුත් බොහෝ අය සමග සම්බන්ධතා පවත්වා තිබෙනවා. ඔහු මුස්ලිම් ජාතිකයෙක්. මේ තැන් දෙකේදීම හමු වූ රෝගීන් මුස්ලිම් ජාතිකයන්” යනුවෙනි.

එලෙස විවෘතව රෝගීන් දෙදෙනෙකුගේ ආගම ගැන සඳහන් කිරීම මගින් ඇඟවූයේ ප්‍රතිපත්ති සැකසීමේදී ඇති ජාතිවාදී ප්‍රවේශයයි. කුප්‍රකට දෙරණ වීඩියෝව බැලීමේ දී පෙනීයන්නේ මහින්දානන්ද අලූත්ගමගේ ඇමතිවරයා ද හමුදාපතිවරයාගේ පා සටහන් අනුව යමින් ”අද රෝගීන් 20ක් හඳුනාගත්තා. ඉන් 19 දෙනෙක්ම මුස්ලිම් ජාතිකයන්. 19ක්!” යැයි කියා සිටියි. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සහ සජිත් ප්‍රේමදාසගේ නායකත්වයෙන් යුත් සමගි ජන බලවේගය නියෝජනය කරමින් සාකච්ඡුා මණ්ඩපයට පැමිණ සිටි විපක්ෂ සාමාජිකයන් දෙපළ ද ඇමතිවරයාගේ වෛරී ප්‍රකාශයන්ට එරෙහිව වචනයක්වත් කතා කළේ නැත.

ඉන් පසුව, විපක්ෂය නියෝජනය කරන සමහර දේශපාලකයන් – ප්‍රධාන ලෙසම මංගල සමරවීර සහ කරු ජයසූරිය – මුස්ලිම්වරුන්ට එරෙහි වෛරී ප්‍රචාර හෙළාදැක ප්‍රකාශ නිකුත් කළහ. එක්සත් ජාතික පක්ෂය ද වර්තමානයේ ජාති සහ ආගම් පදනම් කරගත් බෙදීම් ඇතිකිරීමට විරුද්ධව ප්‍රකාශයක් නිකුත් කර තිබේ. එහෙත් ආණ්ඩුව තවමත් සමාව නොඉල්ලන, පසුතැවිලි රහිත ස්ථාවරයක පසු වේ. මෙසේ තිබියදී, මෑතකදී පළ වූ මාධ්‍ය වාර්තාවන්ට අනුව, ප්‍රභූ පැලැන්තියේ රෝගීන් සඳහා හමුදා රෝහලක විශේෂ වාට්ටුවක් වෙන්කර ඇතැ’යි ප්‍රකාශ කළ නිසාවෙන් ශිෂ්‍යයෙකු සහ වෛද්‍යවරයෙකු අත්තඩංගුවට ගෙන තිබේ. නමුත් ගෝලීය වසංගතයක් අතරතුර දී පවා ජාතීන් අතර කලබල ඇති කිරීමට උත්සාහ ගන්නා අය නීතියට ඉහළින් වැජඹෙමින් සිටිති.

වෛරසය පාලනය කිරීමට සමත් වූ රටවල් ස්වල්පය, විශේෂයෙන් තායිවානය, දකුණු කොරියාව සහ අයිස්ලන්තය, එලෙස කර ඇත්තේ ඉතා පුළුල් සහ ආක‍්‍රමණශීලී පරීක්ෂා කිරීම් යොදාගනිමිනි. ඔවුන් කටයුතු කරන්නේ ‘ටෙස්ට්, ටෙස්ට්, ටෙස්ට්’ සිද්ධාන්තය මත පිහිටාය. රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමයට අනුව, දිනකට පරීක්ෂාවන් 750 – 1000 අතර සංඛ්‍යාවක් කිරීමට ශ්‍රි ලංකාවට හැකියාව තිබුණත්, පරීක්ෂාවන් කෙරෙන්නේ දිනකට 250කටත් අඩුවෙනි (ලංකා නිව්ස් වෙබ් – 2020 අප්‍රේල් 5). මේ මෙහෙයුම්වල පෙරමුණේ සිටින වෛද්‍යවරුන් සහ වෙනත් සෞඛ්‍ය සේවකයන් සඳහා ලබා දී ඇති ආරක්ෂක ඇඳුම් කට්ටලවල ගුණාත්මක බව පිළිබඳව සමස්ත ලංකා වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය ප්‍රශ්න කර තිබේ.

ආණ්ඩුව විවේචකයන් නිහඬ කරවන පිළිවෙතක් අනුගමනය කරයි. එය ජාතිවාදය රජකිරීමට ද සිය අවසරය ලබා දී ඇත. නමුත් මේ වෛරස ව්‍යාප්තියට එරෙහි මෙහෙයුමේ ප්‍රධානතම කාර්යභාරය වන පුළුල් සහ නිරන්තර පරීක්ෂාවන් සිදුකිරීම සම්බන්ධයෙන් නම් එහි අසමත් බව පැහැදිලිව පෙනී යයි. තිත් එකින් එක යා කර බලන විට ජාතික සහ ගෝලීය ආපදාවකදී පවා සිය පටු දේශපාලන න්‍යායපත්‍රය මුදුන්පත් කරගැනීමට ප්‍රමුඛතාව දෙන පාලක පැලැන්තියක සේයාව ඔබට දැකගත හැකි වනු ඇත.

සමාව දිය නොහැකි ජනාධිපති සමාව සහ වරදට දඬුවම් නොදී සිටීමේ වෛරසය

ඇඳිරි නීතිය පනවා දින 6ක් ගතවත්ම, ජනාධිපතිවරයා විසින් අධිකරණයෙන් යුක්තිය පසිඳලා දඬුවම් නියම කළ මිනීමරුවෙකු නිදහස් කළේය.

යුද හමුදාවේ සැරයන් සුනිල් රත්නායක පුද්ගලයන් අට දෙනෙකු මරා දැමීම සම්බන්ධයෙන් වරදකරු විය; එය (ලිපිය ලියැවෙන විට) වෛරසය නිසා මරණයට පත් ශ්‍රි ලාංකිකයන් ගණනට වඩා තුනකින් වැඩිය.

”වෛද්‍ය විද්‍යාත්මක සාක්ෂිවලින් අනාවරණ කළ පරිදි, මරණයට පත් වූ පුද්ගලයන් අටදෙනාම මරණයට පත්ව තිබුණේ එකම ආකාරයේ මාරාන්තික තුවාල කිරීම් නිසාය, එනම් පිටුපස සිට ගෙල කැපීම මගිනි.” යනුවෙන් සුනිල් රත්නායකගේ මරණ දඬුවම තහවුරු කරමින් ලබා දුන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ නඩු තීන්දුවේ) විනිසුරු බුවනෙක අලූවිහාරේ සටහන් කර තිබුණි. එලෙස පිටුපසින් සිට ගෙල කපා මැරූ පුද්ගලයන් අතර වයස අවුරුදු 5ක ළදරුවෙක්ද විය. එම ළදරුවා සමග ඔහුගේ පියා, ඔහුගේ සොහොයුරන් දෙදෙනා (වයස අවුරුදු 13 සහ 15) සහ අනෙකුත් වැඩිහිටියන් (සියල්ලන්ම යුද්ධය නිසා උන්හිටිතැන් අහිමි වූ සිවිල් පුරවැසියන්) ඔවුන්ගේ උපන්ගම වූ මිරුසුවිල් වෙත, සිය මරණය වෙත පියමන් කළහ. විනිසුරු අලූවිහාරේ සටහන් කරන අන්දමට, ඔවුන් එතැනින් පිටත්වීමට ආසන්න වත්ම, ළදරුවා විසින් ඉදුණු ගෙඩි සහිත පේර ගසක් දැක, එම ගෙඩි කඩා දෙන මෙන් වැඩිහිටියන්ට ඇවිටිලි කොට තිබේ. දරුවාගේ ඇවිටිල්ල මත එම කණ්ඩායම පේර කැඞීම සඳහා සිය ගමන නතරකොට සිටි අතරතුර මාරයා ඔවුන් හමුවට පැමිණියේය.

එවන් මිනීමරුවෙකුට සමාව දෙන්නට හැක්කේ කුමන ආකාරයේ නායකයෙකුට ද? එවැනි නායකයෙකුගෙන් රටකට අපේක්ෂා කළ හැක්කේ කුමක්ද?

මේ ලැජ්ජාවිරහිත සමාව ලබාදීමෙන් ඇති වූ ලැජ්ජාව සහ ඉන් ඇති කළ කම්පනය දෙගුණ-තෙගුණ වන්නේ ඒ සමාව ලබාදීම සඳහා තෝරාගත් නිශ්චිත කාල වකවානුවයි. සාමාන්‍යයෙන් නම් ගෝලීය වසංගත තත්ත්වයක් යටතේ දේශපාලනයට තාවකාලික විරාමයක් ලැබිය යුතුව තිබුණි. එහෙත් ජනාධිපතිවරයා විසින් මේ කර ඇත්තේ ගෝලීය වසංගත තත්ත්වය යොදාගනිමින් සිය දේශපාලන න්‍යායපත්‍රය ක්‍රියාත්මක කිරීමයි.

ජනාධිපති සමාව ලබා බන්ධනාගාරයෙන් පිටව ආ මිනීමරුවා පිළිගැනීමට පැවැත්වූ සාදයේ ප්‍රධානියා වූයේ අන් කවරෙකුවත් නොව විශ්‍රාමික මේජර් ජෙනරාල් සහ වත්මන් ආරක්ෂක අමාත්‍යංශ ලේකම් කමල් ගුණරත්න ය. ඔහුගේ පෙනීසිටීම ඒ ජනාධිපති සමාව ලබාදීමේ ප්‍රතිමූර්තියක් ලෙස සැලකිය හැක්කේ ඉන් එම සමාව සඳහා අවශ්‍ය අවසන් මතවාදීමය නිල අනුමැතිය ලබා දී තිබුනු බැවිනි. මෙය නිකම්ම නිකම් හුදෙකලා ක්‍රියාවක් නොවන බවත්, එය ගෝඨාභය රාජපක්ෂ දේශපාලන ව්‍යාපෘතියේ ප්‍රධාන කොටසක් බවත් ඉන් කියැවුණි.

මේ සමාවෙන් කියැවෙන්නේ ‘මගේ සේවා කාලය තුළ කිසිදු අපරාධයක් අපරාධයක් නොවනු ඇත’ යනුවෙනි. පක්ෂපාතීත්වය විසින් සියලූ ක්‍රියාවන්, එනම් දරුණුතම ගණයේ මිනීමැරුම් පවා ශෝධනය කරමින්, ඒවා වීර ක්‍රියාවන් බවට මාරු කරයි.

‘ඔබ සත්‍ය වශයෙන්ම මාගේ විශ්වාසිකයෙකු නම් වරදට දඬුවම් නොලබා සිටීම ඔබේ අවියෝජනීය අයිතියයි’ යනුවෙන් මේ සමාවෙන් කියැවේ. ‘ඔබ මට සත්‍යවාදීව සිටින තාක් කල්, ඔබේ නිල හෝ නොනිල ක්‍රියාවන් සඳහා වන දඬුවම්වලින් ඔබ බේරාගෙන, ඔබට මුක්තිය ලබාදෙමි’ යනුවෙන් මේ සමාවෙන් තවදුරටත් කියැවේ.

ම්ලේච්ඡත්වය වීරත්වය බවත්, ලේ පිපාසිත බව යනු දේශප්‍රේමීත්වය බවත් මේ ජනාධිපති සමාවෙන් කියැවේ.

එම සංහාරයෙන් දිවි බේරාගත් එකම පුද්ගලයා ඒ ගැන පැමිණිලි කළ විට හමුදාව එපිළිබඳ විස්තරය යටගැසීමට උත්සාහ නොකළේය. ඒ පුද්ගලයාගේ පැමිණිල්ල සඳහා වැදගත් අවධානයක් ලබාදෙමින්, ඔහුට ආරක්ෂාව ලබා දී, ප්‍රථමයෙන් මේජර් සිඞ්නි සොයිසාගේ අධීක්ෂණය යටතේ හමුදා පොලීසිය විසින් වැඩි කල් නොයවාම පරීක්ෂණ කටයුතු අරඹා කරගෙන යන ලදි. අපරාධය මගින් හමුදාවේ අඳුරු පැතිකඩ හෙළිදරව් වුවද, එම අපරාධය හෙළිදරව් කරගෙන, ඊට වගකිවයුත්තන් සඳහා දඬුවම් පැමිණවීම මගින් ප්‍රදර්ශනය වූයේ හමුදාව සතු උදාර බව, විනීත බව, යුක්තිය පිළිබඳ මූලික සංවේදනය සහ මානව දයාව පිළිබඳ පැතිකඩයි. මෙම සමාව දීම හරහා ජනාධිපතිවරයා විසින් අනුමත කොට තිබෙන්නේ පුද්ගලයන් අටදෙනා බිහිසුණු ලෙස ඝාතනය කිරීම අපරාධයක් ලෙස දුටු හමුදා සෙබළුන් සහ නිලධාරීන් නොව, එම අපරාධය සිදු කළ, එසේ කිරීම අනුමත කළ සහ එයට සාධාරණීකරණය  සැපයූ අයවලූන්වයි. මේ සමාව දීම ගැන වගේවගක් නොමැතිව සිටි සහ ඉන් ප්‍රති ප්‍රමෝදයට පත් සිංහලයන්ට ද එහි ප්‍රතිඵල අත්විඳීමට සමහරවිට සිදු වනු ඇත්තේ රතුපස්වල වැනි තවත් සිදුවීම් කිහිපයකට පාර කැපුණු විටය.

මිරුසුවිල් සමූහ ඝාතනය පිළිබඳ නඩුවේ පැමිණිල්ල මෙහෙයවූයේ නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව විසිනි. සැරයන් රත්නායක වැරදිකරු කරනු ලැබුවේ මහාධිකරණයේ ත්‍රිපුද්ගල විනිසුරු මණ්ඩලයක් විසිනි. එලෙස වැරදිකරු කරනු ලැබීම සාධාරණීකරණය කරමින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ පංච පුද්ගල විනිසුරු මණ්ඩලයක් විසින් අදාළ මහාධිකරණ නඩු තීන්දුව ඒකමතිකව ස්ථිර කරන ලදි. මේ ජනාධිපති සමාවත් සමගින් අධිකරණ පද්ධතියට දෙන පණිවිඩය නම් නීතියේ ආධිපත්‍යයේ මළගම සනිටුහන්ව ඇති බවත්, පාලකයාගේ ආධිපත්‍යය සියල්ලටම ඉහළින් බලපැවැත්වෙන බවත් ය. අධිකරණය ඊට හැකි උපරිමයෙන් කටයුතු කළත්, විධායකයට නිමේෂයකින් ඒ සියල්ල ශූන්‍ය කළ හැක.

මේ සාහසික සමාව දීම පිළිබඳව රනිල් වික‍්‍රමසිංහ, සජිත් ප්‍රේමදාස සහ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ ලැජ්ජාසහගත සහ ලැජ්ජාවිරහිත නිශ්ශබ්දතාවෙන් පෙන්වන්නේත්, විපක්ෂයේ ප්‍රධාන පක්ෂ තුළ ඇත්තේ බියගුළු බවත්, අවස්ථාවාදයත් පමණක්ම බවයි.

අධිකරණයෙන් යුක්තිය පසිඳලීමෙන් අනතුරුව මරණ දඬුවම ලැබූ හමුදා සැරයන් සුනිල් රත්නායකට ලබා දුන් සමාව දිය නොහැකි ජනාධිපති සමාව, වරදට දඬුවම් නොදීමේ වෛරසයේ විශාල ඉදිරි පිම්මකි. ඒ නිසා ඇති වූ භයානක තත්ත්වය, කෝවිඞ්-19 නිසා ඇති වූ ගෝලීය වසංගතයේ භයානකත්වය පිළිබඳ මතකයන්ටත් වඩා වැඩි කාලයක් නොනැසී පවතිනු ඇත.

නීතියට අවඥා කිරීම; ව්‍යවස්ථාවට නිග්‍රහ කිරීම

2005 අංක 13 දරන ශ්‍රි ලංකා ආපදා කළමනාකරණ පනත මගින් හදිසි ජාතික ආපදාවන්හි දී ආපදා කළමනාකරණය සඳහා වූ ජාතික මණ්ඩලය නම් අපක්ෂපාතී ආයතනයක් ස්ථාපනය කිරීම අනිවාර්ය කොට තිබේ.

ඉහත පනතට අනුව, ජනාධිපති, අගමැති, විපක්ෂ නායක, අදාළ විෂය හා සම්බන්ධ ඇමතිවරු 25ක් සහ කථානායක විසින් නම්කරන විපක්ෂ මන්ත‍්‍රීවරු 5ක් එම මණ්ඩලයට අයත් විය යුතු වෙති. පාර්ලිමේන්තුව විසිරුවා නොතිබුණේ නම්, ගෝලීය වසංගත තත්ත්වය පාලනය කරගැනීම සඳහා ඉහත පනතේ විධිවිධාන යටතේ මණ්ඩලයක් පත්කිරීම ජනාධිපතිවරයාගේ අනිවාර්ය නීත්‍යනුකූල වගකීමක් බවට පත් වේ. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැර ඇති තත්ත්වයක් තුළ, මේ ගෝලීය වසංගතය සම්බන්ධයෙන් ස්වයංව කටයුතු කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට හැකියාව ලැබී තිබේ. එහෙත් මේ ඒකපාර්ශ්විකත්වය සහ තනිපුද්ගල නායකත්වය නිසා ලැබී ඇති ප්‍රතිඵලය ධනාත්මක එකක් නම් නොවේ.

පළමුවෙන්ම ජනාධිපතිවරයා වර්තමාන ගෝලීය වසංගතය අප රටට ද විශාල තර්ජනයක් වීමට ඇති හැකියාව නොසලකා හරිමින් අගෝස්තු මස වන තෙක් ක්‍රියාත්මක වීමට කල් තිබුණු පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියේය. ඉන්පසු ඔහු විසින් නොයෙකුත් කණ්ඩායම් විසින් හේතු දක්වමින් කළ පැහැදිලි කිරීම්, විශේෂයෙන්ම වෛද්‍ය ප්‍රජාවගේ යෝජනාවලට ඇහුම්කන් දීම ප්‍රතික්ෂේප කරමින්, තමන්ට සුපුරුදු දේශපාලනය කරන්නට තීරණය කළේය. වෛරසය පාලනය සඳහා ඔහු විසින් පත්කළ කාර්යසාධක බලකායේ සාමාජිකයන් එකිනෙකා හා උරෙනුර ගැටෙමින් වාඩි වී සිටින අයුර රූපවාහිනීයේ විකාශනය වූ රැස්වීම්වල දී දකින්නට ලැබුණේ සමාජීය ආශ්‍රයෙන් ඈත් වීම යන අවවාදය ප්‍රායෝගිකව ක්‍රියාත්මක කිරීම තුට්ටුවකටත් ගණන් නොගන්නා ආකාරයෙනි. ජනාධිපතිවරයා සාක් රටවල නායකයන්ට පැවසුවේ තමන් මැතිවරණය පවත්වන බවත්, කෝවිඞ්-19 ආසාදිතයන් 28ක් යනු මුළු රටේම යාන්ත්‍රණය වසාදැමීම සඳහා හේතුවක් නොවන බවත් ය.

නාමයෝජනා භාරගෙන අවසන් වූ වහාම, ඔහු සිය ප්‍රතිවිරුද්ධ දිශාවට විශාල පිම්මක් පනිමින් දීපව්‍යාප්තව බලපැවැත්වෙන පරිදි ඇඳිරි නීතිය ප්‍රකාශයට පත්කළේය. අත්තනෝමතික ලෙස ඇඳිරි නීතිය ප්‍රකාශයට පත්කරමින් සහ ඉවත් කිරීම නිසා මහජනතාව නිස්කාරණේ බියට පත් වූ අතර, එය අවසානයේ අමනෝඥ සන්ත්‍රාසයක් බවට වර්ධනය විය.

තමන් ප්‍රකාශයට පත්කළ ගැසට් පත්‍රය අවලංගු නොකරමින්, පාර්ලිමේන්තුව නැවත නොකැඳවමින් දැන් ඔහු තවත් ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා අර්බුදයකට පාර කපමින් සිටී.

දිනපතා විකාශය වන නාට්‍යයක් සිහිගන්වමින් පැවැත්වුණු කාර්යසාධක බලකායේ රැස්වීම්වල මුල් දවස්වල ජවනිකාවකදී සහභාගියෙකු යෝජනා කළේ ගෝලීය වසංගතය අවසන් වන කාලය තෙක් රට හමුදාවට භාර දිය යුතු බවයි. ජනාධිපතිවරයා සිය සුපුරුදු සිනහව පාමින් තමන් ද ඊට කැමති බව ප්‍රකාශ කළේය.

දින කිහිපයකට පසුව, තවත් විශ්‍රාමික හමුදා නිලධාරියෙක් බස්නාහිර පළාත් ආණ්ඩුකාර ලෙස ඔහු විසින් පත්කරන්නට යෙදුණි. දැන් ඔහුගේ සමහර ආධාරකරුවන් පවසන්නේ මේ අර්බුදය අවසන් වන තුරු අධිකරණයේ අනුමැතිය රහිතව ඔහුට කැමති පරිදි මැතිවරණය කල්දැමීමට ද අවශ්‍ය නම් හැකියාව ඇති බවයි. ජනාධිපතිවරයා මේ උපදේශය අනුගමනය කරන්නේ නම්, ගෝලීය වසංගතයේ දුක්ඛිතම වින්දිතයා ශ්‍රි ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වීම වැළැක්විය නොහේ.

ලෝක මූල්‍ය අරමුදලේ කළමනාකරණ අධ්‍යක්ෂ ක්‍රිස්ටලීනා ජෝජියේවා අනතුරු අඟවා ඇත්තේ මේ ගෝලීය වසංගතය මින් පෙර නොවූ විරූ ආකාරයේ ආර්ථික අවපාතයක් ඇති කර ඇති බවයි. මේ ගෝලීය වසංගතය නිසා ශ්‍රි ලංකාවට ලැබෙන බරපතළම ප්‍රතිඵලයක් ලෙස නව දුප්පත් පැලැන්තියක කූටප්‍රාප්තිය සිදුවීම සැලකිය හැක, මක්නිසාද යත් ජීවනෝපායන් සහ ආදායම් මාර්ග අහිමි වීම නිසා සමාජයේ පහළ මධ්‍යම පන්තියේ බහුතරයකට දුප්පත්කම උරුම කරගැනීමට සිදුවීමයි. මේ නව පැලැන්තියේ පුද්ගලයන්ගේ මනැස් තුළ දිවෙන ප්‍රධාන අංග විය හැක්කේ ද්වේෂය සහ අපේක්ෂා භංගත්වයයි. එම නව පැලැන්තියේ සිංහල සාමාජිකයන්ගේ අවධානය වෙනතකට හැරවීමේ අරමුණින් පාලකයන් විසින් සුළුතර ජනතාව දඩමීමා කරගනු ඇති බව ආණ්ඩුවේ මෑතකාලීන ක්‍රියාමාර්ගවලින් පැහැදිලිවම පෙනීයයි.

බ‍්‍රසීලියානු බිලියනපතියෙකු සිය පුද්ගලික ජෙට් යානයෙන් ස්ථාන කිහිපයකටම ගොස්, රැස්වීම් පවත්වා, විවිධ පුද්ගලයන් හමු වී සමාජශීලීව හැසිරුණේ ඔහුට වෛරසය ආසාදනය වූ බවට හෙළිදරව් කර තිබියදීය. ඔහු කළ අපරාධයට ඔහු අයත් ප්‍රජාවේ කිසිදු අදාළත්වයක් නැත. එය ඔහුගේම පමණි. සිංහලයෙකු කරන අපරාධයක් යනු සිංහල අපරාධයක් නොවේ. දමිළයෙකු කරන අපරාධයක් යනු දමිළ අපරාධයක් නොවේ. එමෙන්ම, මුස්ලිමෙකු කරන අපරාධයක් යනු මුස්ලිම් අපරාධයක් නොවේ.

මේ ගෝලීය වසංගතය පතුරන්නේ අහවල් සුළුතරය විසින්යැ‘යි යන මතවාදය ස්ථාපනය කිරීම වනාහි මේ ආණ්ඩුවේ බල ව්‍යාපෘතිය සඳහා උපකාරී වනු ඇත, එහෙත් ඉන් ශ්‍රි ලංකාවේ අනාගතය කුඩුපට්ටම් කර දමනු ඇත්තේ අඛණ්ඩ සමාජීය ප්‍රචණ්ඩත්වයකට මුල පුරමිනි.

ගෝලීය වසංගත මගින් නිරතුරුවම වෙනසක් සඳහා මං එළිපෙහෙළි කොට තිබේ. ගෝලීය වසංගතයකින් පසු පියනගන ලෝකය ඉන් පෙර අත්විඳින්නට ලැබුණු, දකින්නට තිබුණු ලෝකය නොවේ. ආණ්ඩුවෙන් ලැබෙන සංඥා අනුව නම්, අපේ පශ්චාත්-ගෝලීය වසංගත අනාගතය බොහෝවිට ජාතිවාදී ප්‍රචණ්ඩත්වයෙන් සහ ආඥාදායකත්වයෙන් සපිරි වනු ඇත. එම තර්ජනය තේරුම් ගෙන එයට එරෙහිව මුහුණ දීම, ගෝලීය වසංගතය පැරදවීම සඳහා කළ හැකි සියල්ලක්ම කිරීම තරම්ම වැදගත් වේ.

පරිවර්තනය: ෂම්මාස් ගවුස්