අනුර කුමාර දිසානායක සහ ජාතික ජන බලවේගයෙහි ජනප්‍රියත්වය පසු බැස්මකට ලක්ව තිබේ. අනුර මුහුණ දෙන අභියෝගය මහත්ය. මෙම මැතිවරණයෙහි දී සිය ඡන්ද ප්‍රතිශතය අඩුවූ එකම ප්‍රධාන පක්ෂය එයයි. එහි ඡන්ද පදනම සියයට දහයකට වඩා බිඳ වැටුණි.
සජිත් ප්‍රේමදාස සහ සමගි ජන බලවේගයට නව ගැම්මක් ලබා ගැනීමට නොහැකි වී ඇත. සජිත් ප්‍රේමදාසගේ නායකත්වයට ජාතික මට්ටමේ පිළිගැනීමක් නැත.
පළාත් පාලන මැතිවරණයේ හොඳම පරාජිත නායකත්වය නාමල් රාජපක්ෂට හිමි වේ.
උතුර නැගෙනහිර සිය දේශපාලන ආධිපත්‍ය යළි පිහිටුවා ගැනීමට කලින් දෙමළ ජාතික සංධානය නම් වූ සහ දැන් ඉලංකෙයි තමිල් අරසු කච්චි (අයි.ටී.ඒ.කේ) සමත් වී තිබේ.
හිටපු ජනාධිපතිවරුන් තිදෙනෙකු, එනම් ගෝටා, මරා සහ සිරා සිය ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමට පාරට බැස්සේ නැත. ඔවුන් දේශපාලන මෘත කලේබර නිසාය.
ජනාධිපතිවරණයෙහි සහ මහ මැතිවරණයෙහි 8% පමණ වූ අවලංගු ඡන්ද, ක්‍රමයට විරුද්ධ ඡන්ද ලෙස සැලකිය යුතු යැයි තර්ක කළ ප්‍රවාදය පිපිරී තිබේ. මෙවර අවලංගු ඡන්ද 2%කට වඩා අඩු විය. මෙවර ඡන්දය ප්‍රකාශ කළ යුතු වූයේ පක්ෂයට පමණක් නිසාය. එය සරලය.
සර්වජන බලය සහ එජාපය කපෝතිය. එම පක්ෂ තවදුරටත් ජාතික මට්ටමේ පක්ෂ නොවේ. සර්වජන බලය සෑම අපේක්ෂකයකුටම ලක්ෂ ගණනින් මුදල් ආධාර කළේය.
සජබ- එජාප එක්වීම ඉක්මන් වනු ඇත.
සමස්ත ප්‍රකාශිත ඡන්ද සහ නියෝජිත සංඛ්‍යාවෙන් බහුතරය දිනා ගැනීමට ජාතික ජන බලවේගය අසමත් බව පෙනෙන්නට තිබේ.
මේ සටහන ලියැවෙන මැයි 08 දා හිමිදිරියෙහි තවමත් පළාත් පාලන ආයතනයන්ට නියෝජිත නියෝජිතවරියන් තෝරා ගැනීමේ මැතිවරණයේ ප්‍රතිඵල විකාශනය වෙමින් තිබේ.
බැලූ බැල්මට පෙනෙන්නේ මා ඉහත දැක් වූ පරිදිය.
ජාතික ජන බලවේගය දකුණුබද සිංහල බහුතර පළාත්හි සිය ග්‍රහණය පවත්වා ගැනීමට සමත් වී තිබේ. එනමුදු ජනාධිපතිවරණය සහ මහ මැතිවරණය විසින් පෙන්වන ලද ජාජබ දේශපාලන සුනාමි රළ පහර බැස යමින් තිබේ. අගමැතිනිය ඇතුළු ජාජබ ප්‍රධානීන් පුරෝකථනය කළේ සියලු පළාත් පාලන ආයතන තමන් විශිෂ්ට ලෙස ජයග්‍රහණය කරන බවය.
මහ මැතිවරණයෙහි දී ජාජබ ප්‍රකාශිත ඡන්ද සංඛ්‍යාවෙන් 62%ක්ද සජබ 18%ක්ද එජාප සන්ධානය 4%ක්ද පොදු ජන පෙරමුණ 3%ක් ද ලබා ගත්තේය.
රනිල් රාජපක්ෂගේ සිලින්ඩර සන්ධානය සමඟ පක්ෂයේ ප්‍රධානීන් පවා එක්වෙත්දී පොදු ජන පෙරමුණ ලෙස තරඟ කිරීමට නාමල් රාජපක්ෂ ගත් තීරණය දූරදර්ශී බව මෙම මැතිවරණ ප්‍රතිපල පෙන්වයි. මේ වන විට පොදුජන පෙරමුණේ ඡන්ද පදනම 10% කරා ගෙනයාමට නාමල් රාජපක්ෂ සමත් වී තිබේ. ඔහු මෙම වර්ධනය ලබා ගත්තේ යළි පක්ෂයේ පැරණි පිරිස් කරා ප්‍රවිෂ්ට වීම මගිනි.
සජබ ඡන්ද පදනම 20% දක්වා ඉහළ ගොස් ඇතත් නාගරික ප්‍රදේශයන්හි එය මහත් පසුබෑමකට ලක් විය.
රනිල් රාජපක්ෂගේ යූඇන්පිය 5% දක්වා ජන්ද පදනම ඉහළ දමා ගෙන තිබෙන නමුත් අවලංගු දේශපාලන කාසියක් බවට මෙම මැතිවරණය මගින් ඔහු පත් කර තිබේ.
සිය ජන්ද පදනම අඩු වී ඇති එකම පක්ෂය ජාතික ජන බලවේගයයි. එය සිටින්නේ 45% මට්ටමේය. එය සියයට 15ක අඩුවීමකි. තවම ජාජබ ආණ්ඩුව සිටින්නේ මධු සමය කාලයේය. රනිල් ද ඇතුළු රාජපක්ෂවරුන්ගේ වංචා දූෂණ හෙළි කිරීම වැනි ජනප්‍රිය ප්‍රචාරක කාරණා තවමත් එය සතුය. ජාජබ මෙම මැතිවරණය සැලකුවේ මහ මැතිවරණයක් පරිදිය. අනුර කුමාර රට වටා දැවැන්ත රැස්වීම් ඇමතීය.
නව දේශපාලන සංස්කෘතිය පිළිබඳ ආලවට්ටම් පසෙක තැබූ ඔහු ජාජබ ජයග්‍රහණය නොකරන පළාත් පාලන ආයතනයන්ට මධ්‍යම රජයේ මුදල් නොදෙන බවට තර්ජනය කළේය.
ඉදිරිගාමී දේශපාලන නායිකාවක ලෙස ඉස්මතුවීමේ සිය හැකියාව උනා තැබූ අගමැතිනි හරිනි අමරසූරිය, මැතිවරණ නීති කෙළෙසීමට ප්‍රසිද්ධියේ රහසින් උපදෙස් දුන්නේය.
සියල්ලටමත් වඩා සිය දේශපාලන අතීතය උඩු යටිකුරු කරවමින් ජාජබ කොටි සංවිධානය උත්කර්ෂයට නංවන ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරයක් දෙමළ බසින් ගෙන ගියේය. එම ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරයේ කොටසක් වූ විඩියෝ ගීත පැහැදිලිවම එල්ටීටීඊ හිතවාදී හැඟීම් ආමන්ත්‍රණය කළේය. ඉන් එක් ගීයක ජාජබ ජයග්‍රහණය කළහොත් ප්‍රභාකරන්ගේ පිළිරුවක් ඉදි කරන බවට පොරොන්දු විය. තවත් ගීයක කියැවු‍ණේ ප්‍රභාකරන්ගේ මාපියන් වෙනුවෙන් වරායක් ඉදි කරන බවයි.
“දෙමළ ජාතික නායකයාගේ දෘෂ්ටිවාදය කොමියුනිස්ට්වාදයයි. ජාතික ජනතා ජනබලවේගයේ දෘෂ්ටිවාදය ද කොමියුනිස්ට්වාදයයි. අපි එක් හවුල් දැක්මක් යටතේ එක්සත් වෙමු.” යැයි තවත් ගීයක කියැවේ. ප්‍රභාකරන් කොමියුනිස්ට්වාදියකු නොවූ අතර ජාතික ජන බලවේගයද කොමියුනිස්ට්වාදී සංවිධානයක් නොවේ. දෙමළ ජනයාගේ ඡන්ද ලබා ගැනීම සඳහා ජාජබ අවස්ථාවාදයේ පහතටම කිඳා බැස්සේය. ජාජබයේ අරටුව වන ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ යුද සමයේ පෙනී සිටියේ ප්‍රභාකරන් සහ එල්ටීටීඊය විනාශ කිරීමටය. නෙලු‍ම් මල් ව්‍යාපාරය නමින් ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරයක් ද ජවිපෙ විසින් දියත් කළේය.
මෙම අවස්ථාවාදී දේශපාලන ප්‍රචාරයන් නොසලකා දෙමළ ජනයා බහුතරය වන ආයතන සියල්ලම වාගේ ඉලංකෙයි තමිල් අරසු කච්චි (අයි.ටී.ඒ.කේ) දිනා ගත්තේය. අකිල ඉලංකෙයි තමිල් කොන්ග්‍රස් (ඒ.සී.ටී.සී.) එක් ආයතනයක් දිනා ගත්තේය. වවුනියාව ප්‍රදේශීය සභා දෙකෙහි වැඩිම ඡන්ද ජාජබ ලබා ගත් නමුත් දෙමළ පක්ෂ එක්ව බහුතර ආසන දිනා ගත්තේය.
උතුරු නැගෙනහිර දෙමළ සහ මුස්ලිම් ජනයා තමන් සමඟ බවට ජජාබ මිථ්‍යාවක සිර වී සිටියේ ජනාධිපතිවරණ සහ මහ මැතිවරණ ප්‍රතිඵල මතුපිටින් තේරුම් ගැනීමෙනි. එම ප්‍රදේශයන්හි බහුතර දෙමළ ඡන්ද බෙදී ගිය අතර ජාජබ ජයග්‍රහණය කළේ එනිසා පමණි.
එසේ නමුත් මෙම පළාත් පාලන මැතිවරණයෙහි දී ද ජාජබ සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් දෙමළ ඡන්ද ලබා ගනිමින්, එම ප්‍රදේශයන්හි වඩාම ජනප්‍රිය දකුණේ සිංහල නායකත්වයක් ඇති පක්ෂ බවට පත් විය. එය ජයග්‍රහණයකි.
මුස්ලිම් ජනයා බහුතරය වන පළාත් පාලන ආයතන ජයග්‍රහණය කිරීමටද ජාජබ අසමත් විය. මෙරට සුළුතර ජනයාගේ විශ්වාසය දිනා ගැනීමට ආණ්ඩුව සමත් වී නැති බව මෙම ඡන්ද ප්‍රතිඵල පෙන්නුම් කරයි. එය දෙස් විදෙස් වශයෙන් ආණ්ඩුවට හොඳ නැත.
ජාතික ජන බලවේගයේ බොහෝ ප්‍රධානීහු පසුගිය කාලයේ කකුල කටේ දමා ගත්තෝය. එය නව දේශපාලන සංස්කෘතියක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නමුදු ව්‍යාජ අධ්‍යාපන සහතික ඉදිරිපත් කළ මහාචාර්යවරයකු ලෙස පෙනී සිටි හිටපු සිය පක්ෂයේ කතානායකට විරුද්ධව අඩුම ගණනේ විනය පරීක්ෂණයක්වත් කළේ නැත. වාචාල සහ ලිංගිකවාදී ප්‍රකාශ කරන සිය මැති ඇමතීන් සම්බන්ධයෙන් ගනු ලැබූ පියවරක් ද නැත. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දේශපාලන සංස්කෘතියක් ඇති රටක නම් අව්‍යක්ත හැසිරීම් නිසා ඉල්ලා අස්විය යුතු මැති ඇමති ගණනාවක්ම ජජබ ආණ්ඩුවේ සිටිති.
ජාතික ජන බලවේගය සහ එහි අරටුව වන ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ අතර ඇති ගැටුම, ආණ්ඩුව දුර්වල කරයි. සිවිල් සමාජිය සාධනීය විවේචනයන් පවා ජවිපෙ සලකන්නේ සතුරු ආකල්ප ලෙසය. ජවිපෙ ලේකම් ටිල්වින් සිල්වාගේ ද්‍රෝහීන් සහ වීරයින් සංකල්පය පදනමය.
ජවිපෙ-ජාජබ දේශපාලන මංත්‍රය වූ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීමට ජවිපෙ විරුද්ධය. දෙමළ ජනයාගේ යුද්ධ කාලීන ප්‍රශ්න විසඳීමට ඉතිරිව තිබේ. ජන ජීවිතයෙහි කැපී පෙනන දියුණුවක් ද නැත. ඉදිරි කාලය ආර්ථික වශයෙන් ඉතා අභියෝගාත්කමය.
ආණ්ඩුවේ ලොකුම වාසිය, විපක්ෂයේ දූෂිත අතීතය සහ සජිත් ප්‍රේමදාසගේ ඒකනායක පිළිවෙතයි. එනමුත් ඒවා අවිචල්‍ය සාධක නොවේ. අනුර කුමාර දිසානායක, අභියෝගය ඔබටය.
