රටේ භික‍ෂූන් වහන්සේලා කොපමණ ප්‍රමාණයක්, බුදුදහමේ මුලික හරයවත් නොදන්නා, හුදු චීවරධාරීන් පිරිසක් ද යන්න මේ දිනවල බැලු බැලු හැමතින් ම සනාථ වෙමින් තිබේ. සියල්ල දත් මේ චීවර දරන උන්නාන්සේලා නොදන්නා බව පෙනෙන්නේ බුදුදහම ගැන පමණ ය.
බුදුදහමේ ඉගැන්වෙන මූලික එහෙත් ඉතාමත් ම සාරවත් ඉගැන්වීමක් වන හේතු-ඵල සම්බන්ධය ගැන උකුණු හිසෙක තරම්වත් අවබෝධයක් ඇත්තේ, ඥානසාර භික‍ෂුවගේ පිබිදීම හා වැටීම ගැන හොඳින් තේරුම් ගන්නවා ඇත. එහෙත්, අවාසනාවට මෙන්, ඥානසාර භික‍ෂුව වෙනුවෙන් පසුගිය දිනවල කෑමොර දෙන, පාරවල උපවාස කරන, බහුතරයක් රාජපක‍ෂ නිකායේ සාමාජිකයන් වන භික‍ෂූන් නම්, හේතු-ඵල සම්බන්ධතා ඔස්සේ ඥානසාර හිමි ගැන තේරුම් ගන්නටවත් නොදන්නා බව පෙනෙයි.
ඥානසාර හිමියන් යනු මොළයේ පෙළඹුමට වඩා ශරීරයේ පෙළඹුමට මුල් තැන දී වැඩ කරන උන්නාන්සේ කෙනෙකි. නිර්දය ලෙස කියතොත්, මේ භික‍ෂුව සිටින්නේ මානසික අසමතුලිතතාවට ඛෙහෙත් ගත යුතු මට්ටමේ ය. ඔහු සිය ශරීරය පාලනය කර නොගනියි. එය කරන්නට ද ඔහුට බැරි ය. මේ නිසා, මේ භික‍ෂුවගේ සමීපතමයන් කළ යුතු ව තිබුණේ, ඉතා හොඳ වෛද්‍යවරයකුට එහිමියන් ඉදිරිපත් කොට ඛෙහෙත්වල පිහිට පැතීම ය.
ඒ වෙනුවට කැරුණේ සමකාලීන සිංහල භික‍ෂු පරම්පරාවේ නිලනොලත් සංඝ නායකයා හැටියට මේ භික‍ෂුව පත්කර ගැනීම ය. කවර භික‍ෂු සමාජයක් ද මේ?
ඥානසාර හිමි අසංවරව හැසිරීම ගැන පළමු විශ්වාසදායී සාක‍ෂිය හමුවන්නේ 2000 වසරේ බීමත් ව මෝටර් වාහනයක් පදවා පදිකයකුට තුවාල කිරීමේ සිද්ධියෙනි. ඒ නඩුවේ සියලූ චෝදනාවන්ට ඥානසාර භික‍ෂුව වරද පිළි ගත්තේ ය. එතැන් පටන්, භික‍ෂු ප්‍රතිරූපයට නොගැළපෙන පහත් ආකාරයෙන් අනේකවිධ අවස්ථාවල දී හැසිරුණු එහිමියන්, තමන් ළඟට ගෙන්වා අවවාද අනුශාසනා දී, ඒත් බැරි නම්, අනතුරු ඇඟවීම් කර, ඒත් බැරි නම් විනය ක්‍රියාමාර්ග ගෙන, හික්මවා ගැනීමට තමන්ට ඇති ශාසන කාර්යභාරය අතහැර දැමූ නායක භික‍ෂු සංඝයා, තමන්ගේ ඒ අතපසු කිරීමේ ඇවත නිසා, මේ ප්‍රතිඵලය බිහිවුණු බව තේරුම් ගත යුතු ය.
එක පැත්තකින් ඥානසාර භික‍ෂුව සංවර කරගන්නට ජ්‍යෙෂ්ඨ සංඝ නායකයන්ට බැරි විය. අනෙක් අතින්, ඒ භික‍ෂුව කරන කියන සියලූ දේවල්, zඋන්වහන්සේ කියන විදිය වැරදි වෙන්න පුළුවන්, ඒත් උන්වහන්සේ කියන්නේ ඇත්තZ කියමින් සාධාරණය කෙරිණ. වෛරී බස් දොඩමින්, ජනතාව අතර සැකය හා අවිශ්වාසය වපුරමින්, සුළුතර වාර්ගිකයන්ගේ ආගමික ශාස්තෘවරුන්ට පහත් වචනවලින් පරිභව කරමින්, සුළුතර වාර්ගිකයන්ට එරෙහිව බහුතරය උසි ගන්වමින් ඥානසාර හිමි වැරදි පාරක ගමන් කරන්නේයැZයි කියන්නට කශේරුවක් ඇති කිසි ම සංඝ නායකයෙක් රටේ නොසිටියේ ය. ඒ වෙනුවට තමන්ට කිව නොහැකි වෛරී කතා එහිමියන්ගේ මුවින් පිටවනු දැක සතුටු වෙමින් කාලය ගත කළ සංඝ නායකයෝ, අද ඥානසාර හිමිගේ සිවුර ගැලවීම ගැන කඳුළු හෙළති.
තමන්ගේ ශාසනික වගකීම ඉටු කරන්නට මේ නායකකාරකාදින්ට එදා හැකි විණි නම්, අද ඥානසාර හිමියන්ට තනියෙන්, ජම්පරයක් හැඳ වැලිකඩ සිරබත් කන්නට සිදුවන්නේ නැත. මේ ප්‍රභූ මෙන්ම නිර්ප්‍රභූ, එමෙන් ම කලහකාරී භික‍ෂු චරිත නිසා තමාට අද අත්වී ඇති ඉරණම ගැන හිරගෙදරදී වත් තේරුම් ගන්නට ඥානසාර හිමිට හැකි වේද?
ඒ අතර, රටේ සාමාන්‍ය නීතිය අනුව බන්ධනා ගාරයට ආ ඥානසාර හිමිගේ සිවුර ගලවන්නට පෙර මහානායක හිමිවරුන්ගෙන් ඇසිය යුතුව තිබුණියැයි කියන ව්‍යාජ ප්‍රවාදයක් ද සමාජගත කොට තිබේ. රටේ සාමාන්‍ය නීතිය කිසි ම ආගමකට අයත් නොවේ. ඒ නිසා ඒ නීතිය අනුව වැඩ කරන්නට කිසිම ගිහි හෝ පැවිදි හෝ බෞද්ධ නායකයකුගෙන් ඇසිය යුතු නොවේ. කළ යුතු දේ නීතියේ පැහැදිලි ව දක්වා තිබේ. ඒ නීතිය යටතේ භික‍ෂුව යනු තවත් කෙනකු පමණකි. බන්ධනා ගාරයට ආ විට තවත් නොම්මරයක් පමණි. වැදගත් වන්නේ බන්ධනාගාරයට නොඑන මං මොනවාදැයි බෞද්ධ පොතපත කියවා තේරුම් ගැනීම ය.•
•
